Relatie na een baby: het is zwaar, maar maak er het beste van!

Ik heb artikels zien passeren over de moeilijkheden in een relatie na een baby. Je weet wel: nieuwe baby in huis, minder tijd voor ‘ons’, geen dates, een beetje minder romantiek en véél minder slaap. Voeg daar nog het zwangerschapsverlof aan toe, de financiële stress omwille van een lager inkomen, en een libido onder het vriespunt door een veranderend lichaam bij de vrouw en oeps … Het wordt er niet simpeler op! Een baby is dus een serieuze aanpassing voor élke relatie.

Maak er het beste van ...

Voor we kinderen hadden, deden we alles. We deden simpelweg waar we zin in hadden. Elke vrije dag betekende dat we eropuit trokken. Samen gingen we op verkenning en beleefden we nieuwe dingen. We deden elk jaar een verre reis, want waarom ook niet? We waren zo vrij, en we wisten het niet eens.

“Wil je die film zien?”

“Oh ja, die wil ik écht zien!”

“Vanavond anders? Dan kunnen we eerst sushi eten, en cocktails drinken na de film?”

“Joehoew!”

Het was nog maar woensdag en het geld vloog er al door. Het leven was gemakkelijk toen. Het was verdorie zo gemakkelijk voor we kinderen hadden. We hadden zoveel lol en deden samen fantastische dingen.

En dan: een baby in huis

De eerste dagen met een baby waren spectaculair. Ik bleef op en speelde PlayStation met hem op mijn schoot, zodat hij kon rusten. We gaven hem samen badjes, zodat we de kalmerende trucjes konden uittesten die de verpleegster ons had getoond. We stonden enthousiast op om voor hem te zorgen. Gelukkig was ik de eerste weken thuis, zodat ik haar door de emotionele rollercoaster kon helpen en haar kon bijstaan bij de borstvoeding. We deden alles samen zodat we zoveel mogelijk konden bijleren. Het was fantastisch.

De sfeer verandert

Maar al snel was  het nieuwe er af. Wat eerst een teken van assistentie was, werd al snel “jouw beurt”. De onvermijdelijke terugkeer naar het werk voor de ene betekende al snel lange en eenzame dagen voor de andere. De constante stroom bezoekjes van vrienden en familie doofde uit en de onderbroken nachten werden steeds lastiger. Het enthousiaste opstaan werd vervangen door gekreun met tegenzin, terwijl de andere deed alsof die niets gehoord had. En alsof dat niet genoeg was, was alle intimiteit verdwenen. Door de lichamelijke veranderingen deed de onzekerheid haar intrede, en we spendeerden meer tijd met in de luier van de baby te kijken dan in elkaars ogen. De dingen waren veranderd.

Maar maak er toch het beste van!

Maar we leerden nieuwe dingen in elkaar te appreciëren. Hele simpele dingen … zoals één keer per week een maaltijd afhalen onderweg naar huis, zodat er geen stress is over wat er klaargemaakt moet worden. Soms kon het simpelste gebaar een wereld van verschil maken in haar dag. Het kon letterlijk haar humeur veranderen. Om 18u30 deden we altijd een high five omdat de baby in bed lag en we toch even tijd samen hadden, tot de baby wakker werd natuurlijk. Zelfs als we dan gewoon naar een domme tv-serie keken en over onze dag praatten, genoten we van ons momentje samen. We konden niet uitgaan, dus kochten we oesters op een plateau met ijs. Die aten we dan op aan de salontafel, terwijl we giechelden als kinderen over hoe fancy we wel niet waren. En ondertussen huurden we die nieuwe film die we maanden geleden gemist hadden.