15 dingen die heel herkenbaar zijn voor werkende ouders
7/12/2022
Door Mama Lore
- De ochtendrush. Je bent nauwelijks wakker, wrijft de slaap nog uit je ogen, en de stress slaat al toe. ‘Komaan kindertjes, opstaan! Eet nu eens door, we moeten dringend vertrekken naar school! En waar heb je je schoenen nu weer gezet?!’ Tegen dat de kindjes veilig en wel op school of in de crèche zijn, sta je al te zweten als een rund en heb je het gevoel dat je er al een halve werkdag hebt opzitten. En dan begint je dag nog maar…
- De avondklok. Ook tegen het einde van je werkdag hou je je blik strak op de klok gericht. Want te laat naar huis vertrekken, betekent dat je te laat aan de opvang bent. Dus komaan moeder (of vader), maak voort, er valt geen tijd te verspillen! En dan maar hopen dat er geen file is onderweg…
- Het constante gejaag. Eigenlijk voel je je voortdurend gehaast en opgejaagd. ‘Opzij opzij opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats, wij hebben ongelooflijke haast!’. Ja, die Herman Van Veen kende het gevoel precies ook… Er zijn gewoon te weinig uren in een dag, toch? En dus hol je maar wat achter de feiten aan, of zo voelt het althans.
- Het ontplofte huishouden. Aangezien er te weinig uren zijn in een dag, moet je huishouden het bekopen. Tja, je kan nu eenmaal niet én gaan werken én voor je kinderen zorgen én ervoor zorgen dat je huis er altijd spic en span bijligt zonder er een mentale breakdown aan over te houden. Sorrynotsorry!
- Een weekend vol to do’s. Aangezien je in de week aan het werken bent, moet er in het weekend nog heel wat gebeuren. Boodschappen doen, wassen, strijken, in de tuin werken, naar het containerpark gaan… Wanneer moet een mens dat anders allemaal doen?
- Multitasken is your middle name. Als je thuiskomt na het werk, begin je te koken. Ondertussen bekijk je het huiswerk van de kinderen of vraag je hoe hun dag was, leg je alvast de spulletjes klaar die ze de volgende dag moeten meenemen en ruim je de keuken op. Time is money!
- Planning is alles. Een strakke planning is je houvast. Een weekmenu opstellen (als je daar de tijd voor vindt, tenminste), de weekplanner invullen zodat je een duidelijk overzicht hebt van wie wanneer wat doet, de boekentas ’s avonds al vullen, de kleertjes voor de volgende dag al klaarleggen, … Met die trucjes probeer je een beetje orde en structuur te scheppen in de chaos.
- De loedermoeder (of –vader) in je. Je hoofd zit nogal vol, een beetje te vol soms. En dus verlies je weleens iets uit het oog. Dat het pyjamadag was bijvoorbeeld, en dus staat je kind daar als enige in zijn gewone kleren op school te blinken. Oeps. Of je ziet pas ’s avonds in de agenda dat je kind tegen de volgende dag laarsjes aan moet naar school, terwijl je er gene hebt staan in de juiste maat. Oeps. Tenen opkrullen dan maar, of toch maar opteren voor de sneakers?
- Het schuldgevoel. Yep, het schuldgevoel steekt regelmatig de kop op. Omdat je kleintjes weer in de opvang zitten, of omdat ze daar zo laat nog zitten. Of omdat je niet naar de spelletjesmiddag kan gaan in de klas van je kleintje, want je zit dan op je werk. Of het schuldgevoel tegenover de collega’s, omdat je thuis zit met je zieke schatje net als het superdruk is op het werk…
- Romantiek tussen de soep en de patatten. Heel wat gesprekken met je partner gaan over de taakverdeling. ‘Breng jij ze ’s morgens weg? Dan kan ik wat vroeger beginnen werken, en dan haal ik ze ’s avonds wel op!’ ‘Ok. En breng jij dan brood mee?’ En jullie moeten regelmatig jullie agenda’s naast elkaar leggen om alles ingepland te krijgen. Voor romantiek blijft dus weinig tijd over, als je ook dat niet zorgvuldig inplant.
- De nachtmerrie van de vakantieplanning. Een planning in elkaar puzzelen voor de (grote) vakantie is een waar huzarenstukje. Twee weken verlof hier, een kampje daar, de hulp van oma inschakelen ginder, … Elk jaar opnieuw moet je je hersenen breken om dit wiskundige vraagstuk op te lossen…
- De nachtmerrie van de snottebellen. Als je kleintje verkouden wordt of klaagt van buikpijn, sla je meteen in paniek. Je kindje dat ziek is, dat is sowieso al niet leuk. Maar dan begint het gepuzzel ook weer: kan je het regelen om thuis te blijven op het werk? Of kan je een oppas vinden? Daar sta je dan met je waterdichte planning…
- Oma’s en opa’s van goud. Oh ja, je bent je er heel hard van bewust dat een aanwezige oma of opa goud waard is. En dat geldt natuurlijk ook voor de buurvrouw die soms een handje toesteekt, of de tante die je kindjes weleens afhaalt aan school. Wat zou je doen zonder hen?!
- Je eigen plekje. Je geniet er ook wel van om op het werk jouw eigen plekje te hebben. Een plekje waar je niet mama of papa bent, maar gewoon jezelf. Een plekje waar er (hoogstwaarschijnlijk) niet voortdurend gekibbeld wordt, waar je ’s middags rustig kan eten en waar je helemaal je ding kan doen.
- Qualitytime. In weekends (of vakanties) geniet je dubbel zo hard van de tijd die je hebt met je schatjes. Je vindt het zalig om je dan eens niet voortdurend op te moeten jagen, en om echt tijd te hebben voor hen. Zalig! (Behalve als ze het uithangen. Dan ben je gewoon blij dat je de dag erna terug kan gaan werken.)
Wat hulp nodig bij het opstellen van de gezinsplanning? Dan kan deze weekplanner wel van pas komen!
