Waarom veel grootouders niet meer “oma” of “opa” genoemd willen worden, en welke namen ze dan wel kiezen

Waar die evolutie vandaan komt? Wellicht zijn daar twee redenen voor aan te wijzen. Enerzijds is er simpelweg een evolutie in het aantal keuzemogelijkheden. Als je bijvoorbeeld gewoon kijkt naar de voornamen die enkele generaties geleden werden gegeven in vergelijking met de voornamen die nu worden gegeven, dan zie je dat er nu véél meer namen in omloop zijn – en dat er altijd maar namen bij komen. Niet onlogisch dus dat hetzelfde geldt voor grootouders: het mag allemaal best wat origineler. 

Anderzijds geven heel wat grootouders vandaag aan dat ze moeite hebben met een roepnaam als oma of opa omdat ze dan onvermijdelijk het gevoel krijgen oud te worden. En dus kiezen ze liever voor een wat hippere en jongere naam, die beter bij hen zou passen. 

We waren weleens benieuwd hoe dat er bij jullie aan toe gaat en daarom stelden we jullie enkele vragen. Meer dan 1.800 mensen beantwoordden onze poll. Daaruit blijkt dat de naam bij een ruime meerderheid (81%) gekozen wordt door de grootouders zelf. Bij 14% wordt die gekozen door de ouders en bij 5% door de kleinkinderen. Een aantal ouders merkte daarbij op dat er eigenlijk geen keuzemogelijkheid meer was: er waren al oudere kleinkinderen in de familie, dus “moest” de rest gewoon volgen. 

Frustraties 

Toch verloopt het kiezen van die naam niet altijd zonder slag of stoot, en zorgt het soms voor wat frustraties of ergernissen. Zo vragen sommige ouders zich af waarom er altijd zo speciaal moet gedaan worden en wat er mis is met gewoon “oma en opa”. 

Ook bij het kiezen spelen er soms ergernissen, bijvoorbeeld omdat de ene kant van de familie zich moet aanpassen aan de andere kant om te vermijden dat er namen dubbel voorkomen. Grootouders ergeren zich er ook soms aan als de naam die ze willen kiezen op een veto stuit van de ouders.  

Een ergernis die aan de kant van ouders dan weer heel vaak werd gemeld, is een grootmoeder/grootvader die per se mammie/pappie, moeke/vake of mamsie/papsie genoemd wil worden, terwijl de ouders vinden dat die namen te veel lijken op of voorbehouden zijn aan de mama en de papa. Ook grootouders die na verloop van tijd of bij een volgend kleinkind toch liever voor een andere naam opteren of al een paar keer hebben gewisseld van naam, zorgen voor frustraties. En ouders vinden het ook niet fijn als ze zelf geen enkele inspraak krijgen. 

Maar uiteindelijk is de naam die aan grootouders gegeven wordt natuurlijk niet het belangrijkste, wél de relatie die ze opbouwen met hun kleinkinderen. 

Wat inspiratie 

Komt er bij jullie in de familie binnenkort een (klein)kindje bij en zijn jullie er nog niet aan uit hoe de grootouders genoemd zullen worden? Als inspiratie delen we nog graag de namen die de grootouders bij jullie kregen: