De onzichtbare last: dit is het percentage van de gezinsorganisatie dat gedragen wordt door mama’s

Het gaat hierbij om de onzichtbare taken zoals het plannen van tandartsafspraken, het bijhouden van de boodschappenlijst, onthouden dat het pyjamadag is op school en weten wie wat meewil in de brooddoos. Met andere woorden: het gaat om het voortdurende denken en plannen waardoor je hoofd op ontploffen staat. 

En de papa’s? Uit een enquête onder 3.000 ouders blijkt dat zij vinden dat ze ook hun steentje bijdragen. Maar in de praktijk blijken papa’s vaker verantwoordelijk te zijn voor wat onderzoekers “episodische taken” noemen: taken die af en toe voorbijkomen, zoals instaan voor het onderhoud van de auto, het repareren van de vaatwasser of het uitzoeken van de beste manier om te sparen of te beleggen of taken zoals het gras afrijden en het vuilnis buiten zetten. 

Of die bijdrage van papa’s belangrijk is? Zonder twijfel! Maar of die constant is? Daar valt over te discussiëren. In tegenstelling tot de dagelijkse logistiek om een gezin draaiende te houden, komen deze episodische taken maar af en toe voor en vergen ze dus niet dezelfde constante mentale energie. 

Het ding is: deze taakverdeling gaat niet alleen over wie wat doet, maar ook over hoe die een invloed heeft op de tijd, de mentale gezondheid en het welzijn van mama’s. Het constante aanspreekpunt zijn en voortdurend instaan voor de dagelijkse gezinsorganisatie put mama’s fysiek en emotioneel uit. Niet vreemd dus dat zoveel mama’s constant het gevoel hebben dat ze aan het eind van hun Latijn zitten. 

De eerste stap om daar iets aan te veranderen is bewustwording. Bekijk de patronen waar je als gezin in vastzit en stel je de vraag: werkt dit voor ons? Want laten we eerlijk zijn: als de ene ouder verdrinkt in de dagelijkse rompslomp terwijl de andere wél wat ademruimte heeft tussen de taken door, dan moet er iets veranderen. 

Dus, papa’s: stap mee in die dagelijkse sleur en verlicht de last voor je partner - als je dat nog niet doet, want natuurlijk geldt dit niet voor élk gezin. Stel je voor hoeveel mentale ruimte mama’s kunnen terugwinnen als zij niet standaard elke maaltijd, elk feestje en elk verjaardagscadeau moeten plannen. Het gaat niet alleen om eerlijkheid – het gaat ook over het versterken van je gezin. Want als er wat meer ademruimte voor mama gecreëerd wordt, dan profiteert het hele gezin daarvan. 

Het onzichtbare werk van mama’s mag dan wel de lijm zijn die alles bij elkaar houdt, dat mag niet ten koste gaan van hun welzijn. Tijd voor meer balans en het beter verdelen van de taken. Eén boodschappenlijstje tegelijk. 

Bron: Motherly