Als baby’s konden praten: prachtige boodschap van baby aan mama

Je beentjes beginnen je dekentje weg te schoppen, ook al is het koud en wil je het stoppen, maar ze lijken een eigen wil te hebben. En dus lig je daar volkomen hulpeloos, met spartelende armpjes en beentjes die allerlei dingen doen, maar niet de dingen die jij wil. 

Je kan je mama niet vinden. Je roept haar en je merkt dat je je heel erg bang voelt. Wat als je allerliefste mama niet komt? Je kan je niets ergers inbeelden dan dat en dus begin je te huilen, want je mist haar zo verschrikkelijk erg. Je hebt je nog nooit zo alleen gevoeld als op dat moment. 

En plots is ze daar. Ze staat naast je bedje en kijk bezorgd en vol liefde naar jou. Ze is het mooiste wat je ooit hebt gezien. En dus lach je naar haar, vol geluk en opluchting. Je denkt dat je je nog nooit zo gelukkig hebt gevoeld als op dit moment. 

Ze neemt je op en houdt je dicht bij haar. Ze ruikt naar zichzelf, en ook een beetje naar jou. Ze ruikt naar melk, naar veiligheid en naar liefde. En dat is de beste geur in de hele wereld. 

Ze is warm, veilig en zacht. Haar handen strelen je, ze voedt je en neuriet je favoriete deuntje. Je houdt van haar stem. Je kent die al veel langer dan dat je háár echt kent. Die stem heeft je in slaap gesust, heeft je laten lachen en heeft je tot rust gebracht wanneer je verdrietig was. Het is de mooiste stem van de wereld. 

Je mag tegen haar liggen, en je voelt dat je lijfje weer begint op te warmen. Je koude handje begint haar te strelen en gaat omhoog, richting haar nek. Je krabt haar per ongeluk. Stomme, oncontroleerbare hand … Maar ze wordt niet boos. Ze neemt je stomme handje in de hare en het wordt weer helemaal warm. En dat is het beste gevoel van de wereld. Hier, in mama’s armen, met jouw handje in de hare. Zelfs die luier voelt niet meer zo vreselijk. 

Je voelt je oogjes zwaar worden en je weet dat alles goed is nu, want mama is hier. Jouw mama. Je fantastische, ongelooflijke mama die altijd voor jou zorgt. Dag en nacht. 

Je kijkt nog één keer naar haar voordat je in slaap valt. Ze ziet er moe uit en haar ogen zijn gesloten, maar toch is ze nog steeds het meest magnifieke wezen dat je kent. Hoe fijn ze hier op dit moment bij jou wil zitten. Hoe fijn ze altijd in de buurt is wanneer je haar nodig hebt. 

Je glimlacht in jezelf. Je hebt het zo getroffen dat zij je mama is geworden. De meest perfecte mama die iemand zich zou kunnen wensen. 

Je wist, nog voordat je haar zag, dat ze de beste mama van de wereld zou zijn. En dat is ze ook.

Wat hou je van haar. Jouw mama.❤️

Vrij naar The Mommy Poet