Wanneer je hormonen op hol slaan en jij denkt dat je gek wordt: hallo, perimenopauze!

Help, wat is er mis met mij?

Eerlijk? Het is niet bepaald een onderwerp waar we een gezellig koffiekletsje over houden tijdens de lunch: de perimenopauze. Dat de autocorrect tijdens het typen van dit artikel het woord telkens onderlijnt, zegt al voldoende: er wordt bijzonder weinig over gesproken of geschreven. En toch is het iets waar veel vrouwen, vaak rond hun 40e of 45e, ineens pats-boem mee te maken krijgen. Plots denk je: ‘Is dit een burn-out? Wat scheelt er met mij? Word ik gek? Waarom ben ik de helft van de tijd een emotioneel wrak en de andere helft een oververhitte draak?’

Spoiler alert: het zijn je hormonen.

Welkom in de wondere wereld van de perimenopauze. Niet te verwarren met de menopauze zélf, het moment waarop je voor de laatste keer je regels krijgt. De perimenopauze is die geweldig leuke tussenfase waarin je hormonen een soort afscheidsfeestje houden met veel vuurwerk, verwarring en chaos.

Wat kun je zoal verwachten? Zet je schrap:

1. Opvliegers en nachtelijk zweten

Zit je in een vergadering en voelt het ineens alsof iemand de thermostaat op 42 graden heeft gezet? Grote kans dat je eerste opvlieger zich aandient. En 's nachts? Kletsnat wakker worden alsof je een marathon in je slaap hebt gelopen. Hallo, nachtelijk zweten!

2. Slaap? Welke slaap?

Inslapen duurt eeuwig. Dan ben je wakker om 3u ‘s nachts. Of om 5u, fris als een zombie. En als je dan eindelijk weer in slaap valt... gaat de wekker. Gezellig!

3. Humeur op hol

Soms huil je bij een reclame voor puppyvoer. En even later wil je je partner wurgen omdat hij luid ademt. Moodswings à volonté! De perimenopauze biedt je een heleboel attracties in haar hormonale stemmingspretpark: irritatie, angst, somberheid, depressieve gevoelens... Kortom: de hele mikmak. En als klap op de vuurpijl: je weet nooit exact welke stemming er precies komt. 

4. Onregelmatige regels

Plots een cyclus van 22 dagen. Dan weer 45. Dan ben je weken ‘safe’... tot je ineens de helft van je ondergoed moet weggooien. Jep, de hormonen zijn in de war en je menstruatie dus ook. Zo leuk, die onvoorspelbaarheid! En handig ook... Niet dus!

5. Energiedips deluxe

Waar is je fut naartoe? Je motivatie? Zelfs de trap oplopen lijkt soms een bergexpeditie. Je bent moe, zelfs als je geslapen hebt. (Voor zover dat nog lukt, natuurlijk.) En mocht je dat gebrek aan energie nog willen verstoppen voor de buitenwereld, dan zijn daar verdomd goede maskertjes en oogcrèmes voor nodig. Want je voelt dat niet alleen, je ziet dat dus ook aan die enorme walleen onder je ogen...

6. En dan zijn er nog de extraatjes...

Want jawel, de perimenopauze is écht vrijgevig:

• Vaginale droogte en urineproblemen: Denk aan: pijn bij seks, vaker moeten plassen, of soms nét niet op tijd zijn. Fijn.
• Gewichtstoename (vooral rond je buik): Zelfs al eet je zoals vroeger en beweeg je meer: je buik denkt daar anders over.
• Droge huid, broze nagels en futloos haar: Je voelt je soms net een cactus.
• Brain fog of hersenmist: Je staat in de keuken… maar waarom? Wat kom je daar eigenlijk doen? Geen idee. Héél gezellig!
• Pijntjes overal: Gevoelige borsten, hoofdpijn, spierpijn… Het voelt net alsof je lichaam in staking is.
• Minder zin in seks: Je lijf heeft andere prioriteiten. Overleven, bijvoorbeeld.

Wat nu?

Het belangrijkste wat je moet weten is: je bent niet gek. En je bent niet alleen. De perimenopauze begint vaak ergens tussen de 40 en 45, en kan jaren duren (leuk hè?). Niet elke vrouw heeft er evenveel last van. Sommigen huppelen er fluitend doorheen, anderen voelen zich elke dag alsof ze overreden zijn door een hormonentrein.

Heb je het gevoel dat je jezelf kwijt bent? Dat je lijf niet meer meewerkt? Dat je humeur je dagelijks leven verpest? Praat erover. Met je huisarts, je gynaecoloog, je partner, je vriendinnen. Er bestaan wél dingen die kunnen helpen: van aanpassingen aan je levensstijl tot hormonale therapie.

En vooral: wees lief voor jezelf. Je bent niet minder ‘jezelf’ omdat je lichaam verandert. Je groeit, je evolueert, en je verdient net zoveel zorg en begrip als je aan je puberende tiener geeft.