Eerst was er spanning en stress. Dan was er ontlading en enthousiasme. Daarna kwam er … de Grote Depressie: ‘Mijn leven is voorbij’. Niet echt hoor, ze vindt het wel leuk, groot zijn. Het is alleen dat studeren he …
De tiener
Er was heel veel enthousiasme, die eerste dagen, nadat de spanning en stress van de eerste schooldag was weggevallen. Ze vond het leuk om nu eindelijk haar gsm echt in gebruik te nemen. De vrijheid lonkte ook. Zelf, helemaal alleen, de bus nemen. Zakgeld krijgen en na school gewoon efjes chocolade gaan kopen … Het was ook tof, een klas met heel veel nieuwe gezichten. Iedereen was leuk. Nee, echt iedereen.
Maar dan, na een paar dagen, kwam het besef. Damn, ik moet studeren of wat? Elke avond huiswerk? Elke week meerdere toetsen? En OMG die bus, dat is een ramp! Ze zat als een sardientje gepropt. De bus stopte zelfs niet altijd omdat ie al ‘VOL’ zat. Ah, en had ik het al over de vermoeidheid? Na 10 weken lanterfanten tijdens de zomer heeft die eerste maand school veel weg van een bootcamp.
‘Mama, kom je mij niet halen met de auto?’
‘Mama, ik heb VIER toetsen morgen. Mijn leven is voorbij!’ (En tegen haar jongere zus die nog in de basisschool zit: ‘Geniet van school. Je beseft het niet, maar echt, geniet!’)
‘Mama, ga je mij ondervragen?’
‘Mama, ik weet dat ik zelf mijn boterhammen ging smeren, maar wil jij het vandaag alsjeblief doen voor mij? Ik ben zo moe!’
‘Mama, ik snap dat hier niet. Kom eens kijken!’
‘Mama, niet zagen. Ik heb nog keiveel tijd om mijn huiswerk te maken’. Twee uur later: ‘Mama, ik ben te moe. Ik ga het morgen allemaal doen! Echt!’
Ikzelf
Had iemand mij kunnen verwittigen dat de overgang van de basisschool naar het middelbaar echt groot is? Niet alleen voor mijn tiener, maar ook voor mij?
Ik ben plots niet alleen moeder maar ook studiebegeleider en mental coach geworden. Het zal niet voor iedereen zo zijn, maar mijn avondbesteding is momenteel toch echt wel serieus veranderd. Ik weet dat je kinderen moet loslaten. En ik wil dat ook dolgraag, op huiswerkvlak dan :-). Maar dat gaat nu nog even niet. Mijn tiener heeft in het basisonderwijs weinig moeite gehad en heeft gewoon nog niet ‘leren leren’. Dat besef ik nu. Dus nu ga ik dat samen met haar moeten doen, leren leren.
Heb ik al verteld dat ik geen geduld heb met huiswerk?
Maar we geraken er wel. Het komt goed. Nog een maandje bootcampen ofzo en dan hebben we dat ritme zo hard onder de knie!
