Even een misverstand uit de wereld helpen: ‘moederschapsrust’ is een begrip uitgevonden door een niet-ouder. Iedereen die het al eens heeft meegemaakt weet: aan rust kom je niet toe. Als ik op het werk praat over hoe lang ik afwezig zal zijn, dan zie ik sommige collega’s zo denken ‘een half jaar thuis, wat een leven!’.
Niet zo lang geleden hadden we met vier vrouwelijke collega’s afgesproken om iets te eten bij mij thuis. Eén van hen was nog maar vier maanden daarvoor voor de tweede keer mama geworden en had haar baby meegenomen. Na het eten ging ze in de zetel zitten met haar dochter op de schoot en ik zag dat ze alle twee in slaap vielen. Uitgeteld.
Yiha, jullie verwachten samen een kindje! Maar ehm... het is toch vooral jij die zwanger bent, terwijl het voor je partner nogal abstract blijft allemaal. Hoe betrek je hem toch ook bij de zwangerschap?
Binnenkort een kersverse mama in je vrienden- of kennissenkring? En zin om haar te verrassen met een leuk cadeautje voor dat bundeltje geluk – dat af en toe z’n keeltje openzet? Dan hebben enkele ideetjes.
Een hoest bij kinderen baart een ouder vaak kopzorgen, want het klinkt al snel ernstig. Bovendien zorgt het er vaak voor dat een kind niet meer goed kan slapen. Is behandelen altijd noodzakelijk en kun je als ouder iets doen om de hoest te verlichten?
Het is al vaker gebleken, het brein van een man werkt op een andere manier dan dat van een vrouw. Mannen willen dingen niet moeilijker maken dan ze zijn, en dus gebeurt het weleens dat ze instructies gewoon letterlijk uitvoeren zonder er zich verdere vragen bij te stellen. En dat is precies wat de Amerikaanse papa Aaron Cade deed.
Er zijn zo van die babywetmatigheden. Dat ze hun luier triomfantelijk vullen zodra je (bepakt met een luiertas van dertien kilo) één stap buiten de deur zet, bijvoorbeeld. Dat ze willen eten wanneer jij net de eerste hap van je lunch (omstreeks 15u47) in je mond stopt. Of dat hun dutjestijd nooit helemaal overlapt met jouw douchetijd.
Die doodbrave, lieve mama’s en papa’s die om 15.25 uur aan de schoolpoort staan. ‘Wie zijn ze? Wat doen ze? Wat drijft hen?’ zou Jambers zich ongetwijfeld hebben afgevraagd. En vooral: hoe in hemelsnaam slagen zij erin om –what the hell?! –zelfs vanaf 15 uur al gezellig keuvelend aan te schuiven om toch maar als eerste aan de poort te staan, want je kind zou maar eens als derde (!) opgehaald moeten worden. Hebben zij allemaal de loterij gewonnen en hoeven zij niet te werken? Heeft de helft van hen gewoon een dagje verlof genomen? Werken zij dan allemaal in shiften waardoor ze in de namiddag ofwel al terug zijn van het werk, ofwel nog moeten vertrekken? Of zien ze er allemaal gewoon 35 jaar jonger uit dan ze werkelijk zijn dankzij een uit de hand gelopen verzorgingstrip naar Korea, het land van de plastische chirurgie?
Op vandaag vind je op het internet heel wat mythes over vaste voeding. Als beginnende ouder is het vaak moeilijk om het bos nog door de bomen te zien. Daarom doorbreken we in dit artikel vijf mythes over vaste voeding.
