4064fi.jpg

2 jaar versus 3 jaar: een groot verschil

12/08/2016

Je vergeet zo snel hoe ze waren als ze klein waren… gelukkig zijn er nu uitbundig veel video’s en Facebook memories om je daaraan te herinneren. Onlangs zag ik zo’n video van een jaar geleden. Zelfs een paar seconden was voldoende om te beseffen hoeveel er verandert tussen twee en drie jaar. Ook al zien ze er grotendeels hetzelfde uit, maar dan wat groter en (in ons geval) minder blond.

Taal

Het eerste en belangrijkste voor mij: de taal. Waar 2-jarigen zich behelpen met woorden en woorden groepen (en eigenlijk relatief goed verstaanbaar zijn voor buitenstaanders), wordt dat bij 3-jarigen stilaan zinnetjes. Waarbij je je eigen woorden vaak in het gezicht gesmeten krijgt... En ja, ze stellen ook vragen aan jou. “Mama, wat is jouw favoriete fruit?” bijvoorbeeld. Ik smolt: gewoon het feit dat hij iets aan mij vroeg en wachtte op het antwoord… *mind blown*. Ik weet natuurlijk ook gewoon niets van kinderontwikkeling: zoonlief is de eerste (en wellicht de enige) en ik verwachtte dat pas véééééél later.

Dat betekent ook dat je kan beginnen met onderhandelen en keuzes geven. Wat trips naar de supermarkt tegelijk gemakkelijker en uitdagender maakt. Meer kans dat ze zelf rondlopen (en weglopen…) en minder kans dat je ze gemakkelijk afgeleid krijgt als ze snoep/fruit/speelgoed in het oog kregen. Maar je kan wel afspreken hoeveel dingen ze mogen kiezen … wat hier redelijk goed werkt.

Sneller

Driejarigen zijn ook een pak sneller dan tweejarigen. De benen zijn niet alleen langer, ze staan er ook steviger op en ze halen toch wel wat meer snelheid. Voordeel: omdat ze groter zijn, moet je minder bukken (joepie, juicht de rug). Al hoef je er sowieso niet meer echt achteraan te hollen uit schrik dat ze vallen. Wat natuurlijk nog af en toe gebeurt, maar een ‘toverkus’ (of een Frozen-pleister) maken veel goed.

Nieuwe uitdagingen

De pamper is (grotendeels) verdwenen voor de 3-jarige, al heeft ‘zindelijkheid’ uitdagingen voor zichzelf. Van ‘ik moet NU plassen’ als je in de file (of de rij van de supermarkt) staat, tot overvolle potjes voor het ontbijt… nu, alles beter dan pampers eigenlijk. Zelfs aankleden gaat vlotter. Oké, meer kans dat je ze moet achtervolgen, maar dat geworstel op het kussen is voorbij. Fjieuw.

Op twee jaar nam je ook standaard de buggy mee. De middagdutjes werden nog standaard gedaan (of afgedwongen) en zeker op verplaatsing was het op een keer gewoon ‘op’ bij de 2-jarige. Bij de driejarige is dat afgeschaft. In ons geval wilde hij er toch nooit in, of telkens voor vijf minuten. Zie ook de wagentjes in de dierenparken die je dan uiteindelijk op zijn vraag toch huurt, en waar hij vaker niet inzit dan wel… Of je kleuter nu wel of geen buggyzitter is, eens de drie voorbij worden ze zelfstandiger en willen ze meer zelf doen. Tot ze moe zijn en je niet anders kan dan ze te dragen...

Zelf doen

De driejarigen kunnen ook meer zelf doen. Ja, ze morsen nog altijd bij het eten, maar in vergelijking met wat het was, valt het best mee. Ze raken geïnteresseerd in hoe je iets doet en waarom, vragen om het voor te doen of (een favoriet hier) om het ‘samen’ te doen. Een en ander leidt er toch toe dat je al eens vaker op restaurant gaat. En je eet ook een pak meer ijsjes…

Wat het meteen ook moeilijker en moeilijker maakt om ze in jouw ‘schema’ geduwd te krijgen. Dat school op tijd begint (en een crèche niet) is ook wel een belangrijke factor, maar sowieso is ‘tegenwerken’ of ‘doof zijn’ hun favoriete hobby. Helpen waarom iets moet heeft de zaken wat vlotter gemaakt, maar als er één ding is waar ik niet naar uitkijk als school terug begint, dan is het wel de ochtendrush. En niet (alleen) voor de files…

Last but not least

Om nog bij een laatste belangrijk verschil te komen: school! Tweejarigen gaan naar de crèche, driejarigen gaan al een tijdje naar school. En oh ja, dat heeft impact. Op woordenschat (die kleuters van tegenwoordig!), op gedrag maar ook op vaardigheden. Dat onze kleuters nog niet al te veel moeten kunnen (behalve wat te veel zwijgen en stilzitten misschien) is mooi meegenomen, ze krijgen nog tijd en ruimte om zich te ontplooien.

En dat gaat van krabbeltekeningen en puzzels van tien stukjes, naar ‘kopvoeters’ en (voor het geoefende oog) ‘schatkaarten’ en puzzels van 25 stukjes. Ze krijgen ‘vriendjes’ en hechten er belang aan dat die vriendjes bij hen thuis komen. (Het grootste dreigement dat ze kunnen verzinnen is niet voor niets: je mag niet meer met me spelen/naar mijn huisje komen. *LOL*)

Ik persoonlijk vind de evolutie geweldig. Toegegeven, ik ben al geen babymens maar ik had nooit gedacht dat ik een kleuterfan zou zijn. Ik kijk uit naar drie vermoeiende, uitdagende, frustrerende maar ook heel boeiende jaren! :)

Bestsellers

cover ouders komen van mars

Ouders komen van Mars

€ 21.99
mok legendaddy

Koffiemok | legendaddy

€ 16.95
to do hero gezinsplanner

To Do Hero: Gezinsplanner

€ 18.99

Meilleures ventes