De eerste keer skiën met een zesjarige

De camping die we hadden geboekt was heel basic, op 15 minuten rijden van de pistes. Er was een bushalte vlakbij waar er regelmatig een busje stopte om alle sportievelingen op te pikken en naar de pistes te vervoeren. We hadden het onszelf iets makkelijker gemaakt door een privébadkamer te huren. Daar konden we dan al onze skispullen in kwijt. Dat zorgde voor wat extra ruimte in de camper zelf.

Goed begonnen, is half gewonnen

Ik vertel nu wel dat het de eerste keer was dat we gingen skiën met onze 6-jarige, maar hij had natuurlijk wel al wat geoefend op een indoorskipiste in Terneuzen. En dat maakte toch echt al een verschil uit. Het was allemaal niet meer zo nieuw-nieuw. Zo was hij al een beetje vertrouwd met het gevoel van glijdende skilatten, zware skischoenen, dikke skikledij, enzovoort.

Een echte waaghals

Nu moet ik ook wel toegeven dat we er alle vertrouwen in hadden, in onze kleine – kuch – ‘grote’ sporter. Hij is sowieso al een echte durver. Een waaghals. In tegenstelling tot zijn mama is hij niet bang van snelheid of hoogtes. En laat dat nu een ab-so-lute troef zijn als je snel wil leren skiën.

Kindvriendelijke skischool

Hoe je het ook draait of keert, zo’n indoorpiste is niet hetzelfde als een echte berg. Dat merk je wel zodra je gaat skiën in het buitenland. Daarom hadden we op voorhand enkele lessen geboekt bij een skischool. Die leraars hebben ervaring met het trainen van kinderen en leren je in een mum van tijd de juiste technieken.

Het leuke is: kinderen leren het snelst van andere kinderen. Dus als ze in een groepje een bepaalde sport moeten leren, motiveren ze als het ware elkaar. “Oh, die kan het al! Dan moet ik dat ook kunnen!” Dat werkt gewoon beter dan met je eigen zoon of dochter een beetje te gaan oefenen.

Het was echt fenomenaal om te zien hoe snel dat tempo dan gaat. Het ene uurtje zie je ze nog angstvallig oefenen met het remmen (“een pizzapunt maken met je voetjes” heet dat dan) en het andere uur doen ze al een kleine afdaling. Ik stond echt met grote ogen te kijken. Ik was al 4 jaar bezig met skiën, terwijl hij maar enkele uurtjes nodig had om de basistechnieken onder de knie te krijgen. Zo grappig en confronterend!

Dikke fun

We hadden echt wel geluk. Geen traantjes. Geen gedoe. Hij leek er alleen maar dolle pret aan te beleven. En hoe meer plezier je aan iets beleeft, hoe beter je het kan natuurlijk. Dat is met alles zo. Robbe is nu wel zo’n kind dat graag de adrenaline opzoekt. Een spelletje minigolf is niet aan hem besteed. Maar skiën, karting, klimmen, … Dat is helemaal zijn ding. Ik weet nog dat we altijd in de buurt bleven skiën en ineens zat hij op de stoeltjeslift of de ankerlift. Alsof het niets was! Na 3 dagen zei de juf al dat ze een rode piste gingen doen. Wat?! Rood?! Dat deed ik zelfs nog niet!