Ze zijn nooit slecht bedoeld, dat weet ik héél goed. Maar veel woorden die je hoort als je in een fertiliteitstraject zit en het maar niet lukt, komen aan. En ze zijn meestal niet wat je op dat moment nodig hebt. Dus geen verwijt, maar enkel wat tips van iemand die er midden in zit.
Wat je wel zegt
Laat ik niet starten met het negatieve. Maar even benadrukken wat je vooral wel kan gebruiken als je wensouder bent en je kindje er maar niet komt.
Wat je wel wil horen als je voor de zoveelste keer het nieuws kreeg van het fertiliteitscentrum dat je niet zwanger bent.
En eigenlijk is dat … niet heel erg veel. Soms zelfs gewoon niets. Of een bevestiging van jouw gevoel dat het echt gewoon k*t of kak, en ja, vooral oneerlijk is. Dat je mag voelen wat je voelt.
Wat je niet zegt
Wat je niet wil horen op zo’n moment? Raad. Ook al komt die vanuit het hart. Want er is geen raad op dat moment. Je doet niets verkeerd.
Je kan niet iets anders doen om het beter te laten gaan. Je doet al zo heel erg veel en je draagt al zo heel erg veel mee.
Een kleine oproep dus om de volgende zaken liever niet te zeggen.
‘Dat komt wel in orde’
Wel … dat weet je niet. Het kan evengoed niet in orde komen. Valse hoop is trouwens hoop van het slechtste soort.
‘Probeer er niet meer aan denken. Dan komt het wel’
Eentje van de meest gehoorde, toch? Maar neen, echt niet … als je in een fertiliteitstraject zit, komt het niet zomaar. Ook niet als je het even loslaat. En het laatste wat je kan, is er even niet aan denken …
‘Zo mag je niet denken’
Ik zeg dit niet om iemand te kwetsen, maar … vertel me alsjeblieft niet wat ik mag of moet denken. Mijn lichaam, mijn hart en geest worden intussen al zo lang op de proef gesteld.
Elke negatieve zwangerschapstest of ja, zwangerschapsverlies is een berg die je moet beklimmen. Nog eens, want je hebt hem al bedwongen. Nog eens, ook al ben je echt moe.
Teleurstelling en verdriet voelen, het weer een plaats geven, je weer opladen en een portie hoop vinden en opnieuw proberen.
‘Niet zo negatief doen nu’
Neen, dat zal ik uiteindelijk niet meer doen. Want ik zal weer een volgende poging ondernemen. En dan zal ik weer met een positieve mindset starten.
Maar gun me even dat negatieve momentje. Dat IS nodig. Om nadien tot acceptatie te komen en weer de moed te vinden om door te gaan.
‘Je bent natuurlijk al wat ouder’
Geloof mij: ik ben mij daar heel erg van bewust. Nog het meest van al. Meer nog, het weegt al het hele traject lang als een rotsblok van 1000 kg. Ik weet dat ik niet veel tijd meer heb. Ik ken de risico’s van zwanger zijn na je 40ste. Ik voel hoe sommigen het afkeuren dat ik er zo laat mee begon en nog doorga.
Waarom dan toch? Omdat ik nu eenmaal de liefde van mijn leven later tegenkwam. En omdat mijn gezinswens heel groot is. Omdat mijn moederhart klopt, ook al ben ik nog geen mama.
