Er zijn zo van die dagen waarop ik bepaalde signalen krijg waardoor ik weet: tijd voor een pauze!
6 signalen dat het tijd is om de pauzeknop in te drukken
Als je in je bed ligt, en je hoort geween, terwijl alle kindjes nochtans vredig liggen te slapen. Of als je in de auto zit en je lijkt een kind te horen, terwijl je toch iedereen hebt afgezet aan school en de crèche. Aiks! I hear voices…
Als ik tweemaal hetzelfde vraag aan de kinderen, terwijl ik ervan overtuigd ben dat het de eerste keer is dat ik de vraag stel. ‘Meisjes, ga nog naar het toilet vooraleer te gaan slapen.’ ‘Maar mama, ik ben al geweest, je hebt dat al gevraagd zeg.’ Tja…
Als ik mijn autosleutels op een onvindbare plaats heb gelegd, maar toch de baby ervan beschuldig mijn sleutels te hebben ontvreemd. Na een lange zoektocht vind ik dan toch de sleutels en pas na een paar uur dringt het tot me door dat ikzelf die sleutels op die onvindbare plaats heb gelegd omdat dat mij op dat moment een fantastische plaats leek ;).
Als je je plots in de berging bevindt, maar je je in de verste verte niet kunt herinneren waarom je daar nu weer staat… Acute vorm van dementie.
Als je maar niet op de juiste naam van je kind kunt komen. Marthe - Anna - Renée komt er vaak in 1 adem uit. Varianten zijn: Ma Re Anna, An Re Marthe of Ma An Renée. Als ik echt het noorden kwijt ben, gebruik ik ‘meisje’. Altijd goed!
Als je aankomt op je werk in je auto met K3-muziek op de achtergrond. Oeps, vergeten af te zetten.
Hoog tijd voor pauze met een glaasje cava en een sauna! :)