Wat als je uit elkaar gaat tijdens de zwangerschap en de papa wil niet betrokken zijn bij de opvoeding?
Erkenning
In België is het zo dat enkel kinderen die binnen een huwelijk geboren worden, automatisch de echtgenoot van de moeder als vader hebben. Zijn de vader en de moeder niet getrouwd, dan moet de moeder bij het aangeven nog steeds toestemmen dat de vader de baby erkent.
Dat wil dus zeggen dat er een gerechtelijke procedure zal moeten opgestart worden door de vader wanneer hij zijn kind wil erkennen maar de moeder weigert. Weigert een vader zijn kind te erkennen, dan kan de moeder een procedure tot erkenning van het vaderschap starten.
Wanneer uit bewijs blijkt dat de man in kwestie wel degelijk de vader van het kind is, zal de Familierechtbank het vaderschap erkennen en kan de vader zijn kind wettelijk erkennen.
Maar hoe bewijs je dat er een afstammingsband is tussen vader en kind? In veruit de meeste gevallen wordt bij deze procedure een DNA – test bevolen. Deze is verplicht voor de vader en de baby. Zo staat met 99, 9999 % het vaderschap vast voor de Rechtbank, en dit is vaak voldoende.
Welke achternaam de baby zal meekrijgen, laten jullie best door de Rechtbank beslissen op hetzelfde moment . Een (verplichte) erkenning houdt niet automatisch in dat vader zijn achternaam doorgeeft.
Bezoek- en verblijfsregeling
En wat dan? Je baby is nog zo klein en de vader wil een bezoekregeling.
In eerste instantie is het verstandig en zeker in het belang van je kind dat het een gezonde en evenwichtige band met de vader kan uitbouwen. Gebruik dus jullie gezond verstand en werk samen een regeling uit waar iedereen zich goed bij voelt. Komen jullie er niet uit? Dan zal een Familierechter hierover beslissen in een aparte procedure, op vraag van één van beiden.
In de meeste (!) gevallen, bij een gezonde en aanwezige moeder en dito vader, zal er tijdens de eerste levensmaanden tot een jaar een beperkte bezoekregeling aan vaders worden toegekend van bijvoorbeeld 1 of 2 keer per week. Een weekendregeling (zaterdag / zondag) kan ook. Zaken waarmee vaak nog rekening wordt gehouden door een rechter zijn veilige hechting aan de moederfiguur (sorry vaders), borstvoeding, een ritme creëren…
En wat als de vader zijn kind, ondanks een vaststaand vaderschap, niet wil zien? Een verblijfsregeling is een recht van een ouder maar geen plicht. Weigert men zijn kind op te halen, dan zal hier weinig aan gedaan kunnen worden.
Hou er rekening mee dat een verblijfsregeling, naarmate je kind ouder wordt en alles aan beide kanten goed verloopt, uitgebreider zal worden voor de vader zodat de verdeling gelijkmatig is voor beide ouders. Een gelijkmatig verdeeld verblijf is geen automatisme, maar Familierechtbanken streven dit vaak na.
Onderhoudsgeld
Indien het vaderschap vaststaat brengt dit natuurlijk ook plichten met zich mee. Als ouder hebben jullie beiden de verplichting bij te dragen in de opvoeding en het welzijn van jullie kind. Financieel wordt dit omgezet in een maandelijks onderhoudsgeld.
Hoeveel bedraagt deze? Er zijn spijtig genoeg geen standaard bedragen of omstandigheden. Deze bijdrage is afhankelijk van jullie beide inkomens, de verblijfsregeling en wie de kinderbijslag ontvangt en hoe hoog deze is.
Is de vader veroordeeld tot een onderhoudsbijdrage maar weigert hij deze te betalen? Een deurwaarder kan deze gedwongen innen. Trouwens, niet betalen van onderhoudsgeld heeft de strafrechtelijke term familieverlating meegekregen, wat bestraft kan worden met een correctionele veroordeling en (althans in theorie) gevangenisstraffen.
Naast een onderhoudsgeld dragen jullie als ouder ook vaak ieder voor de helft bij in de buitengewone kosten. Denk aan schoolrekeningen, busabonnementen, kosten van beugels en brillen, schoolreizen,….
Wil je weten wat te betalen of wat je kan vragen? Vraag raad bij een advocaat of een notaris.
Maar zoals steeds: laat het belang van je kind voorop staan!
