4993fi.jpg

Als je kind onverwacht in het ziekenhuis belandt (en wat moet je dan in orde brengen?)

10/01/2018

Ziek zijn, dat komt altijd ongelegen. En natuurlijk gebeurt het altijd net ’s nachts, op een feestdag of in het weekend. Zoals bij onze jongste twee weken geleden. Het weekend was nog niet goed en wel begonnen, of hij kreeg plots koorts. Zomaar, out of the blue, had hij meer dan 40 graden. Slik! Omdat de thermometer toch wel bleef stijgen, besloten we het zekere voor het onzekere te nemen, en trokken we naar de spoeddienst.

Naar het ziekenhuis

Op naar het ziekenhuis dus. Dat je daar niet alleen zit, op een zaterdagavond, werd me meteen duidelijk. De wachtzaal zat akelig vol… En dus had ik het al snel begrepen: we waren vertrokken voor een lange avond.

Tussen al het wachten (en nog wat meer wachten) door, passeerden de dokter en verschillende verpleegsters de revue. De dokter onderzocht mijn klein mannetje, de verpleegster deed een vingerprik (correctie, drie vingerprikken, wegens twee keer mislukt) en ik probeerde een urinestaal op te vangen (makkelijker gezegd dan gedaan, mama met een klein potje tussen de benen van dat kleine ventje op een groot toilet … enfin, je raadt het al, het lukte niet meteen).

We moesten in het ziekenhuis blijven

Op het eerste gezicht kon de dokter niets vinden, en de urinestaal bracht ook niets aan het licht. Maar uit de vingerprik bleek wel dat er vrij hoge ontstekingswaarden in zijn bloed te vinden waren. Waarop we meteen de boodschap kregen dat we in het ziekenhuis moesten blijven: hoge koorts en een onbekende ontsteking, dat moest verder onderzocht worden. Er werd prompt nog een foto van zijn borstkas genomen, er werd bloed getrokken (geen pretje, zeker niet omdat er drie keer opnieuw moest geprikt worden, ocharme mijn patatje…), en er werd alvast een infuus klaar gestoken.

Louis in het ziekenhuis

Longontsteking + parasiet

Bijna 5 uur later (!) waren we eindelijk op onze kamer, die uiteindelijk onze verblijfplaats voor vier dagen zou worden. De volgende dag werd er nog een echo van zijn buikje genomen en werd er een stoelgangstaal afgenomen. Om een lang verhaal kort te maken: nadat hij helemaal binnenstebuiten was gekeerd, was er op de longfoto te zien dat mijn kleine schat een longontsteking had, en bleek hij daarbovenop een parasiet in zijn darmpjes te hebben. Al een geluk dat we in het ziekenhuis waren dus, anders hadden ze dat nooit allemaal gevonden! Aan de antibiotica dan maar ...

Er zijn leukere plaatsen om te vertoeven

Dat er leukere plaatsen zijn om te vertoeven dan het kinderziekenhuis hoef ik je vast niet te vertellen.

Behalve de koorts was er niet zoveel te merken aan mijn zoontje, en dan duren de dagen behoorlijk lang. Want een driejarige de hele dag tussen vier muren entertainen, da’s om het met een understatement te zeggen niet evident! Bovendien waren de nachten niet bepaald rustgevend. Het alarm van zijn infuus ging de eerste nacht zonder overdrijven een keer of 15 af, dan kwam de nachtverpleegsters nog verschillende keren alles checken … en mama telkens wakker natuurlijk! 

Plus, ik werd verondersteld nog wat te werken vanuit de ziekenhuiskamer van mijn zoontje. Ik hoef er waarschijnlijk geen tekeningetje bij te maken: ook dat liep niet echt van een leien dakje ;-). Al was ik natuurlijk blij dat er nog wat leven in mijn zieke mannetje zat. En al een geluk dat ik me geen zorgen hoefde te maken over mijn oudste: die was in goeie handen bij de papa thuis.

Superhandig: de app KBC Assist

En dan heb ik nog niet gesproken van de paperassen die bij een ziekenhuisopname komen kijken... Zucht... Alsof je al niet genoeg aan je hoofd hebt op zo’n moment! Maar de hospitalisatieverzekering moest natuurlijk ook verwittigd worden.

Gelukkig ben ik aangesloten bij KBC, waar je nu met een app, KBC Assist, alle nodige papieren in een paar klikken in orde kunt maken. Ik had de app al op mijn gsm staan; ik kende hem al van toen ik moest opgenomen worden voor de bevalling. 

Hoe dat precies werkt? Het is supersimpel: in drie minuten heb je de hospitalisatieaangifte in orde gebracht, je beantwoordt gewoon een paar vragen (naam, datum, ziekenhuis, reden opname en rekeningnummer) en that’s it. Bovendien krijg je meteen de nodige info te zien, bijvoorbeeld of de terugbetaling afhankelijk is van de kamerkeuze of niet. Handig, toch? Zo kon ik me volledig focussen op wat écht telde: zorgen dat dat kleine mannetje snel beter was en terug naar huis mocht!

Meer info over hoe je de app kunt activeren vind je hier

Deze blog is tot stand gekomen in samenwerking met KBC. Meer lezen over ons advertentiebeleid kun je hier.