Ann-Lien, mama van twee temperamentvolle wittekopkes (2012 & 2014).
Werkt als leerkracht Nederlands, Engels en gedragswetenschappen.
Mijn meest voorkomende mentale toestand is verwondering. Ik kan dagelijks meermaals verrast zijn over hoe andere volwassenen in het leven staan, over wat er zich afspeelt in het hoofd van mijn kinderen of over fascinerende uitspraken van mijn leerlingen.
Ik zou wel eens voor een dagje 100% zorgeloos willen zijn. Het moet zalig zijn om er een dag lang van overtuigd te zijn dat alles goedkomt, dat mijn kinderen en de natuur wel op hun poten terechtkomen.
Mijn favoriete activiteit is slapen.
Met dit talent was ik graag geboren: tact. Ik vraag mij af of tactloosheid kan worden erkend als officiële aandoening.
Bij mijn vrienden waardeer ik doortastendheid en openhartigheid het meest.
Mijn favoriete motto is “now you’re really living” - een zin uit een liedje van Eels. Het hangt een beetje samen met ‘carpe diem’ en gaat over die kleine momenten op een dag waarbij je het gevoel hebt écht te leven. Na de geboorte van mijn dochter heb ik het een tijd erg moeilijk gehad en slaagde ik er niet meer in om te ‘voelen’ dat ik leefde. Nu probeer ik mij zo vaak mogelijk bewust te zijn van dat gevoel.
