Liefde in tweevoud: dankbaarheid vinden of behouden na een scheiding

Soms word je overschaduwd door negatieve emoties of pijn. Wij zijn als mens meester in het zien van mankementen, negativiteit en zijn vaker geneigd om te zien wat er mist dan te ontvangen wat er wél is, ondanks het gemis. 

Misschien vond jij al jaren de weg in de nieuwe realiteit en ben je ancien, maar mogelijk is het nog krakend vers. Ook al loopt het vlot, toch kunnen een aantal belemmeringen steeds terugkomen of zijn er een aantal zaken die je gewoon nooit zo zal kunnen doen zoals voorheen. 

Loslaten, aanvaarden, vertrouwen, … Ja hehe, maar hoe dan? Wat dan? Ook als het als een hel aanvoelt? Ook als het gemis snijdend is? De situaties triest? Hoe doe je dat? Hoe kan je, temidden van gemiste momenten of moeilijke herinneringen, je nu richten op wat er wel is, in plaats van op wat er ontbreekt? 

Wat kan helpen is om dankbaarheid toe te passen. Dankbaarheid wordt niet alleen als een spontane emotie gezien, maar ook als een actieve, vaak moeilijke keuze – een manier om de focus te leggen op de waardevolle momenten en relaties die ons leven rijker maken. Door dankbaar te zijn, ben je aanwezig in het moment. In wat er hier en nu tussen jouw twee oren en muren afspeelt.  Wat je, als je het toelaat, kan voelen in je hart. 

Door je focus te leggen op wat wél aanwezig is, ook als dat een nieuwe vorm heeft  angenomen, kan je in dankbaarheid vreugde ontvangen. Zo draai je negatieve gebeurtenissen om, of kan je erin slagen om ondanks de miserie die misschien als een mist over jou hangt, toch opklaringen te ervaren. Het helpt je om met nieuwe ogen te leren kijken naar de waardevolle momenten die er wél nog steeds zijn en de waardevolle momenten die je erbovenop krijgt! 

Een keuze

Dankbaarheid is niet zomaar een emotie. Het is een actieve keuze om stil te staan bij wat goed is en waardevol in het leven – en dat is iets wat, zeker in tijden van verandering en verlies, moed en geduld vraagt. Het lijkt misschien moeilijk of ja, je hebt er geen tijd voor. Je zit te diep in de shit om dat toe te passen… 

Als je je diep in de shit voelt, weet dan dat dat gevoel mag bestaan en dat je daar niet alleen doorheen hoeft te gaan. Het kan aanvoelen alsof alles vastzit en je geen uitweg ziet, zeker na of tijdens iets ingrijpends als een scheiding. Maar juist in zulke momenten zijn er manieren om stap voor stap te werken aan verlichting, en het begint met te erkennen hoe zwaar het nu voelt.

Als je behoefte hebt om over je situatie te praten of steun te zoeken – of dat nu bij vrienden, familie of een professional is – dan kan dat al een stap vooruit zijn. Geen gevoel is permanent, hoe intens het nu ook lijkt, en er zijn manieren om beetje bij beetje perspectief en kracht terug te vinden.

Dankbaarheid kan daar een heel concrete hulp in zijn waar je niet meer dan een minuut voor nodig hebt per dag. Als je gaat slapen kan je in plaats van wakker te liggen met schuldgevoel dat je kan overspoelen, je dag overlopen en kijken wat er wel goed ging. Wat er wel mooi gezegd is, welk gebaar, woord, blik … Hoe klein ook. 

Ook ‘s morgens kan je dit toepassen voordat je opstaat. Dat hoeft niet uitgebreid te zijn, maar kan een korte flits van een gedachte zijn die passeert. Zet een intentie neer voor jezelf, in dankbaarheid. Als je dit regelmatig toepast, kan je overdag ook af en toe eens een momentje stilstaan. Een helder moment, een korte ingeving, even bewust die dankbaarheid opzoeken,  dat helpt. 

Bij tieners is deze houding cruciaal. Zij zitten in een fase waarin ze hun identiteit en waarden ontwikkelen. Door als ouder zelf dankbaarheid en positiviteit uit te stralen, bied je hen een voorbeeld van hoe op een veerkrachtige manier om te gaan met verandering en verlies.

Zet in op je eigen gelukkig gevoel 

Er moeten geen doekjes om gewonden worden, het kan ook gewoon bikkelhard zijn in scheidingssituaties. Je kan stoten op onbegrip, je niet gehoord voelen, niet gezien … Het kan zijn dat je jullie kind(eren) ziet lijden en dat je zelf aan de rand staat en merkt dat je niet zoveel méér kan doen dan liefdevol aan die rand te staan. Je moet dan op een gegeven moment vertrouwen. Dat kinderen veerkrachtig zijn, hun weg gaan, en dat het goud waard is als jij er liefdevol telkens als een anker voor hen kan zijn.

Als je jouw kind(eren) niet permanent hebt, gebruik de tijd zonder hen om zelf op te laden. Zeker in deze donkerdere dagen of zonder partner, kan dat een extra uitdaging zijn. Zorg goed voor jezelf, doe dingen die je positief versterken. Die jou vullen in jouw persoon. En mocht je dankbaarheid nog niet in jouw leven bewust geïntegreerd hebben, doe het dan nu! Oefen erin of hang een kleine nota om je eraan te herinneren. 

Door dankbaarheid te voelen ervaar je stukjes geluk. En elke klein stukje of elke kleine sprankel leidt tot meer. 

Doen! ❤️