4162fi.jpg

Vraag/antwoord: ik voel me mezelf niet meer sinds ik bevallen ben

11/01/2022

Op papier heb ik alles om gelukkig te zijn. Een goeie job, een leuk huis, een modelkindje en voor mij de beste man en papa die ik me kon wensen... En toch... Ondanks mijn vurige meisjesdroom om mama te worden ben ik toch een deel van mezelf verloren.

Dit is niet wat ik wou

Op jullie blog heb ik al zoveel uren doorgebracht, echt zalig en boordevol goede raad. Daarom schrijf ik je. Ons zoontje wordt binnenkort 1 jaar oud. Hij is ons eerste kindje en hij is echt een schatje. Lief, braaf en hij is altijd vrolijk naar iedereen toe. Mijn man is een schat, we hebben elkaar pas op latere leeftijd leren kennen maar het wachten was het waard.

Voor de baby waren we een goed koppel, ik voelde me de koning te rijk. Na de geboorte was er natuurlijk een periode van functioneel samenleven met een pasgeborene, en eigenlijk hebben we elkaar tot nu toe nog niet teruggevonden. Mijn libido en zin voor affectie is achtergebleven in de verloskamer zeg ik weleens. Dit baart me enorme zorgen.

Mijn man is enorm lief en geduldig maar ik doe hem te kort en dat doet me pijn. Hij wil me vaak knuffelen maar ik voel een natuurlijke weerstand bij mezelf. Ik ben teleurgesteld in mezelf en in het moeder worden. Dit was niet wat ik wou. Ons kind moest ons compleet maken en dat gevoel heb ik nu niet op dit moment.

Zijn er al artikels verschenen hoe de kloof te overbruggen of over ervaringen van andere mama's? Ik ben echt ten einde raad. Ik praat hier niet over met vriendinnen want ze zouden me niet begrijpen met zo’n lieve en knappe man.

Expert Lieve: rouw is rauw

Lieve T.,

Een kindje krijgen zet heel je wereld op zijn kop. Dat weet jij intussen wel. Een kindje krijgen gaat gepaard met pijn. Niet alleen met barenspijn maar ook met loslaatpijn. We krijgen een kind, maar tegelijkertijd verliezen we ook veel: onze vrijheid, ons werk, ons lichaam, onze vriendinnen, onszelf en ja ook onze relatie. Ook al verliezen we niet alles definitief, alles moet zich aanpassen aan de nieuwe situatie. En ook dat is een beetje verliezen. In 't schoon Vlaams noemen we dat: rouwen. En rouw is rauw.

Door dat rouwproces

Wanneer je kijkt naar het proces dat sommige moeders doormaken, dan zien we een duidelijke cyclus die overeenkomt met het rouwproces wanneer een geliefde sterft. Zo kom je in fasen van schok, ontkenning, boosheid, verdriet, aanvaarding, zingeving en integratie. Dat is geen lineair proces (van voor naar achter) maar een dynamisch proces. Je kan dus als het ware over en weer door die curve stappen. Dat maakt het vermoeiend en verwarrend. Voor iedereen, ook voor je man.

De oude jij komt nooit meer terug

Wat kan er helpen?

Ik hou niet zo van tips en adviezen maar ik wil je wel wat richting geven. Misschien zijn er ideeën bij die je kunnen helpen. Heel dat rouwen is een heftig proces waarbij je echt het gevoel kan hebben dat de grond onder je voeten is weggeslagen. Je voelt je verdrietig en verloren. Je kent jezelf niet meer. En je wilt de nieuwe nu misschien ook niet kennen. Je verlangt ook heel erg naar je oude vertrouwde beeld. Maar helaas... een kind krijgen raakt zo erg aan je identiteit, de oude T. komt nooit meer terug. Dat is nu de fase waarin jij zit. Waar is mijn oude ik en wie ben ik nu? Ik kan alleen maar zeggen: geef jezelf tijd. In de maatschappij krijgt een mens voor alles tijd, maar als je een kind krijgt, moet je dat op 1, 2, 3 aanvaard hebben en je aanpassen. Zeer veel vrouwen ervaren na de geboorte van hun kind een periode van aanpassing, rouw en zoeken. Dat zoeken en terug op je voeten komen, kan ook makkelijk 2 jaar duren.

Wees dus mild voor jezelf.

Een paar tips

  • Ik zou zeker veel tijd besteden met je partner om te praten over wat je van binnen allemaal voelt. Dat zal voor verbinding zorgen en jij kan je ei kwijt. Gedeelde smart is halve smart.
  • Maak een 'mood board' waarop je met foto's en prenten een collage maakt van wie jij nu bent. Zeker en vast een andere T. dan voor jouw bevalling. Maar nog altijd T. met haar fijne, gekke en zotte trekken.
  • Zoek lotgenoten op het internet, lees een paar goede boeken over het moederschap (het mijne bijvoorbeeld ;)) en voel dat je niet alleen bent.
  • Volg je gevoel, forceer jezelf niet. Jullie kindje is nog maar 1 jaar oud. Je bent nog niet zo lang mama als je dat bekijkt op een heel leven. Jullie zoeken nog volop een evenwicht met z'n drieën. Je denkt misschien 'al' 1 jaar. Ik denk 'nog maar' 1 jaar.

Deze kleine stappen kunnen helpen om je wat beter in je vel te voelen en jezelf terug te vinden.

Intimiteit, wat is dat?

Wanneer je rouwt, is het heel menselijk dat je niet veel zin hebt in seks en intimiteit. Dat wil daarom niet zeggen dat je je daarbij moet neerleggen (letterlijk en figuurlijk ;) ) Zeker als je lang niet met elkaar gevreeën hebt, is het belangrijk om de intimiteit op te bouwen. Vaak is het al een oefening om terug rust te vinden in elkaar naakt te voelen, zonder dat daar iets seksueels aan gekoppeld wordt. Samen douchen bijvoorbeeld, samen naakt slapen, elkaar masseren, samen naar de sauna gaan...

Die kleine dingen zorgen ervoor dat je terug gewoon wordt aan elkaars lichaam. Je lichaam is ook behoorlijk door elkaar geschud. Het kan aanvoelen dat je lijf minder van jou is dan ervoor. Dat geeft soms een heel bevreemdend gevoel als je wordt aangeraakt, ook al is dat door de liefste man van heel de wereld. Daarom is het belangrijk om langzaam samen die hobbel te nemen. Ik ben ervan overtuigd als jullie elke dag hiervoor even de tijd nemen, al is het maar tien minuten dat na een aantal weken het terug meer 'normaal' zal voelen dat jullie elkaar aanraken. Het vervolg laat zich raden.

Wees zacht en warm voor jezelf, alles valt op termijn terug in zijn plooi.  En dan ga je achterom kijken en niet meer weten wie je vroeger was. En zelfs blij zijn met wie je nu bent. ;) 

Alle goeds.
L. 

 

Meer lezen van Lieve? Bekijk dan zeker eens haar boek 101 vragen van kersverse mama's. Meer info vind je hier.