’t Was de zachtste trui uit de hele winkel. Wat zeg ik? De zachtste trui die ik in jaren had gevoeld. En de schattigste. Een lichtroze. Met een poesje erop. En die wilde ze. Fijn. Die kans liet ik niet voorbijgaan.
We kochten de trui. En hingen ‘m in de kast. Waar hij lag te wachten op een koude winterochtend. Toen die ochtend kwam, koos ze de trui. Met een mooi T-shirtje eronder. En tot mijn verbazing wilde ze er spontaan een jeans bij aandoen. Broeken draagt ze niet graag. Dan kan ze moeilijk bewegen.
Ze zijn te stijf, vindt onze kleuter. Als ze wil huppelen, springen of dansen, werkt zo’n broek tegen. Ik zocht al naar alternatieven, maar een ‘jegging’ is niet hetzelfde. Er liggen er een stuk of drie in de kast. Broekjes. Een roze: die plakt aan haar benen. Een losse ‘boyfriend’-jeans: ‘Dan lijk ik op een jongen, mama.’
En de stretch-jeans die ze nu dus aan wil. Ze koos ondergoed en sokken en liep met de hele outfit vrolijk de badkamer in. Wassen, kammen en tandenpoetsen ging vanzelf. En redelijk snel. Wat ook niet altijd het geval is. Ze neemt graag de tijd. En babbelt er tussendoor uitgebreid op los. Tijdsbesef bestaat niet bij kleuters.
We hebben het geaccepteerd. Leren ermee leven. Zetten de wekker stiekem tien minuutje vroeger. Dan komen we op tijd bij de schoolpoort en kan kleuterlief tijdens de ochtendrush zonder stress filosoferen over de dingen des levens. En net toen ik dacht dat deze ochtend rustig verliep, barstte de hel los.
De onderbroek zat niet lekker. Het etiketje in haar hemdje kriebelde – mijn fout, vergeten eruit te knippen. De jeans was te lang. En zat te strak, in elk geval aan de onderkant. Vanboven zat hij ook niet goed. Ze bleef aan die onderbroek trekken. Jeans uit, ander ondergoed, jeans aan. Beter.
Hoewel… De kousen zaten verkeerd. Aan de hiel én aan de tenen. Andere kousen brachten rust. Die zonder naadje. En zonder vervelend bobbeltje aan haar grote teen. Het T-shirtje was oké. Alleen de mouwen wat te lang. Dus moesten die worden opgerold. Zo snel mogelijk. Ze wordt er écht enorm onrustig van.
Lange mouwen mogen eigenlijk maar tot aan haar pols komen. Mij lijken ze dan te kort. Voor haar zijn ze dan perfect. Ik begon te zweten. Misschien lag het aan de badkamer, die nog wat subtropisch vochtig-warm was door de douches van daarnet. Maar ik bleef wel rustig. We kennen dit.
We weten hoe we ermee om moeten gaan. We kunnen het. Komaan! Boos worden, opjagen, moeilijk doen… het werkt als een rode lap op een stier. Het laatste wat ik wil, is mijn kleuter helemaal overstuur de deur uit zien gaan. En zelf zo achterblijven.
Dus. Geduld en begrip zijn de sleutelwoorden. Diep inademen en even meegaan. Ander ondergoed, andere sokken. De broek goed aan. De mouwen van het T-shirt opgerold. Het ergste was voorbij. Want nu hoefde ze alleen nog maar de superzachte trui aan te doen.
Maar wat ik niet had gezien in de winkel waren de knoopjes die achter op de trui zaten. Knoopjes die de hals groter maken om erin te kunnen. En weer kleiner wanneer je de trui aanhebt. Ze verstikten haar, zei ze. Ik kon er een hand tussen steken. Te klein was de opening zeker niet. Maar toch.
Ze bleef eraan trekken. Alsof ze inderdaad geen lucht kreeg. Ze stoorden, die knoopjes. Ze waren onoverkomelijk. En de mouwen waren ook te lang. Dat ook nog. Tranen stonden in haar ogen. Dus deed ik de nieuwe trui weer uit.
Ze is net opgewekt naar school vertrokken. In haar oude trui. Die niet zo zacht is als de nieuwe. Maar die geen knoopjes heeft achteraan. En mouwen die net tot op haar polsjes komen. De roze poezentrui hangt weer in de kast.
En ik vrees dat die daar zal blijven hangen.
Meer weten?
De masterclass Hoogsensitieve Kinderen is dé manier om meer inzicht te krijgen in jouw kind en zijn persoonlijkheidskenmerk. Van hulp voor ontprikkeling, de valkuilen en triggers tot tips voor de best mogelijke ondersteuning. Het wordt allemaal behandeld en uitgelicht aan de hand van video's, een podcast, of een downloadbare PDF.
Boek in de kijker
Elk kind is uniek, en dat geldt natuurlijk ook voor een hoogsensitief kind. Die hoogsensitiviteit kan zowel de ouder als het kind laten struikelen. Als ouder is het soms even zoeken naar de juiste handleiding om de talenten van je kind tot bloei te laten komen. Dit boek wil je daarbij helpen. Hoogsensitief opvoeden biedt concrete handvatten aan die ouders kunnen grijpen als ze even de draad kwijt zijn. De auteurs vertrekken daarbij van de talenten van je kind, en helpen je aan de hand van voorbeelden, ervaringen van andere ouders en veel praktische tips verder op weg.
