Pick your battles. De zin die elke ouder talloze keren hoorde, vaak negeerde en hier en daar soms toch toepaste. Wanneer het strijden zich dagelijks tig keer voordoet, in die mate dat er geen getal voor bestaat, herbekijk je best je plan van aanpak. We gingen op zoek naar een ander modus operandi toen we de bevestiging kregen dat onze zoon anders was. Niet beter of slechter, gewoon anders. Alles leek moeizaam te gaan. Woorden als gemiddeld, doorsnee, gebruikelijk konden we gelijk in de vuilbak kieperen. Ze waren niet van toepassing en zullen dat vermoedelijk nooit zijn. Elke dag voelde een strijd die we in de vergrotende trap leken te verliezen.
Na wat inspiratie te zoeken op Pinterest en co heb je hét perfecte idee voor een foto op het kerstkaartje in je hoofd. Je ziet het al helemaal voor je: je kids in een prachtige outfit, met hun meest charmante glimlach in een adembenemende omgeving en met de perfecte accessoires, alles mooi op elkaar afgestemd. Dat wordt fantastisch, kan gewoon niet anders. Tot je effectief aan de fotoshoot begint, en die … euh … een klein beetje anders loopt dan verwacht. Haha, #fail!
Ik had mijn zinnen gezet op poliklinisch bevallen. Dat wil zeggen dat je bevalt en gelijk dezelfde dag nog naar huis gaat. Dat is me ook gelukt met de geboorte van Rhea. Ik vertel je graag over mijn ervaring met poliklinisch bevallen.
Al van jongs af aan had ik het gevoel dat het lot geen gemakkelijk parcours voor me had uitgestippeld. Ik ben altijd al optimistisch ingesteld geweest maar sommige gebeurtenissen hebben daar een deuk in gegeven. Na een hobbelige jeugd stond ik mooi in het leven met mijn vriend, die nu mijn man is. Samen kregen we een pracht van een zoon waarna we snel terug aan gezinsuitbreiding dachten. Een gezinnetje met vier leek ons ideaal.
We voelen veel druk om constant af te stemmen op en te voldoen aan de noden van onze kinderen (of ruimer nog: de noden van onze partner, vrienden, familie …). We willen het graag perfect doen, ten allen tijde afgestemd zijn en zijn bang om ergens steken te laten vallen. En dat terwijl niet-afgestemd zijn veel vaker voorkomt, ook in goede relaties. Zelfs ouders en kinderen die een hele hechte band hebben zijn maar 30% van de tijd op elkaar afgestemd. Wat als ik je nu eens zou vertellen dat dat net goed is voor kinderen? In de jaren ‘50 stelde Dr. Winnicot al vast dat kinderen baat hebben bij ‘imperfect’ of goed genoeg ouderschap na het observeren van duizenden baby’s en hun moeders.
Het licht staat op groen voor het coronavaccin voor kinderen vanaf 5 jaar. Maar heel wat ouders zitten nog met vragen en twijfels. Waarom kinderen vaccineren als ze bijna niet ziek worden na een coronabesmetting? Is het vaccin veilig voor jonge kinderen? Wat met de bijwerkingen? Wij legden jullie vragen voor aan expert-vaccinoloog Pierre Van Damme.
Nu de -12 jarigen zich kunnen laten vaccineren, vragen veel ouders zich af wat ze hiermee moeten doen. De ene zeggen resoluut nee, de ander ja en je hebt een heleboel twijfelaars. We willen hier allerminst een voor- of tegenkamp maken (ieder heeft recht op zijn eigen mening, nietwaar? :-))
Ook in het voorbije jaar stond Mama Baas weer paraat om jullie te begeleiden op de weg van het ouderschap. We brachten tips, informatieve teksten van experten en herkenbare, grappige, hartverwarmende maar ook hartverscheurende verhalen van mama’s. We blikken graag even terug op het voorbije jaar, en doen dat aan de hand van de artikels die in 2021 het meest werden gelezen!
Een aantal dagen geleden besloot ik een tijdje van Facebook af te gaan. De polarisatie rond corona loopt al een tijdje de spuigaten uit, maar het lijkt wel of de nieuwste maatregelen de ultieme lont in het kruitvat hebben gegooid. Facebookend Vlaanderen heeft een nieuwe groep mensen gevonden om te bashen: de ouders van jonge kinderen. Die zijn nu netjes en wel, zwart-wit zoals het hoort, opgedeeld in volgzame schapen en relschoppende coronaontkenners. Opgelet, niet mijn woorden, een greep uit de reacties onder krantenartikels.
