Je kent het wel, we hebben allemaal wel een pak vriendinnen. De ene gaat al langer mee dan de ander, met die kan je dan weer beter praten, een ander drinkt even graag (een fles) rosé en nog een ander weet de meest sappige details van je! Natuurlijk staan ze niet allemaal even dicht bij je maar toch noem ik ze graag mijn vriendinnen.
Je kent het wel, de dagelijkse rush die al ’s morgens vroeg begint: op tijd uit bed, kinderen aankleden, ontbijten en vlug de auto in om op tijd te komen op school, crèche of werk. Een hele dag presteren om daarna terug de avondrush in te duiken: de files door spartelen, kinderen op tijd halen, eten maken, eten, hopelijk nog met de kinderen hebben om na hun bedtijd te beginnen aan de was/plas/opruimen/… Hierna val ik meestal carrément in slaap in de zetel en heb ik geen quality time gehad met mijn wederhelft.
De periode na de bevalling is voor veel mama’s een zeer verwarrende tijd: je moet omgaan met zoveel veranderingen en emoties. Toch hoef je je zeker niet abnormaal te voelen, want je staat helemaal niet alleen daarbij. Daarom verzamelde Lieve vragen die haar dagdagelijks gesteld worden door kersverse mama’s.
Zwanger van een tweede, derde .. kindje? Spannend! Niet alleen voor jou deze keer, maar ook voor de grote zus of broer in spe. Een leuk (digitaal) boekje kan een grote hulp zijn om de andere kindjes van het gezin voor te bereiden op een nieuwe baby.
Een baby’tje in huis? Dat vraagt om heel wat (nieuwe) spullen en accessoires. Ben je ook op zoek naar duurzame alternatieven voor al die artikelen? Dan hebben we een paar toffe en hippe tips voor je babyuitzet.
Natuurlijk heeft deze titel niks te maken met het fragment uit de familie Flodder. Ik vond het namelijk belangrijk om mijn verhaal te schrijven over burenruzies, over de kleine banale dingen die soms simpelweg kunnen opgelost worden. Wij hebben er jammer genoeg zelf mee te maken gehad. En eerlijk gezegd, hoe sterk wij ook wilden blijven … diep vanbinnen knaagde het enorm. We reden om, zodat we daar toch maar niet moesten passeren.
Een vraag die steeds een tweestrijd oproept. Enerzijds wil ik graag de leuke mama zijn die meespeelt en tijd maakt voor haar kinderen. Ze zijn tot slot maar één keer klein en als ze puber zijn, gaan ze niet meer met mama op de speelmat torens willen bouwen. Anderzijds moet ik de vaatwasser nog leegmaken en vullen, de was opvouwen, nog enkele mails van het werk beantwoorden en eens stofzuigen. En dit alles had ik het liefst gedaan terwijl de kinderen rustig zelfstandig aan het spelen zijn.
Probeer je het ook te vermijden, dat brabbeltaaltje wanneer je praat tegen je baby? Je wil toch niet zo’n moeder zijn die niet meer in staat is om een volzin te produceren? En het klinkt eigenlijk toch maar belachelijk … Mis!
Enkele jaren geleden vroeg een vriend mij hoe het is vader te zijn en wanneer je er klaar voor bent om kinderen te krijgen. Vrijwel alle mama’s en papa’s hebben die vraag al wel minstens één keer voorgeschoteld gekregen. En waarschijnlijk ben ik niet de enige die een echt, concreet antwoord schuldig moest blijven.
Het leven met drie kleine kindjes kan je op zijn zachtst gezegd ‘best intens’ noemen. Intens in de zin dat we sindsdien ons leven aan de volle 100 % leven – zowel overdag als ’s nachts doen ze, vaak krijsend, een beroep op ons.
