In Amerika hield Today een enquête bij 7.000 mama’s. Uit die gegevens blijkt dat de gemiddelde mama een stressniveau van niet minder dan 8,5/10 ervaart. En voor 46% van de mama’s is de papa daarbij zelfs een grotere bron van stress dan de kinderen.
In vergelijking met vorig jaar zijn er in ons land de helft minder baby’s die met RSV in het ziekenhuis belanden. In het Ziekenhuis Aan de Stroom in Antwerpen bedraagt die daling zelfs 77%. Goed nieuws dus! De reden: de nieuwe prik met antistoffen tegen het virus.
“Oei”, “Dat meen je niet”, “Ge moogt er hierna mee ophouden hoor” … Het zijn slechts enkele van de reacties die we kregen op de aankondiging van de komst van ons vierde kindje. Tijdens de zwangerschap kregen we niet de leukste reacties op onze vierde zwangerschap. Na de geboorte waren de reacties gelukkig al wat positiever, maar dat wij heel bewust voor vier kinderen kiezen, dat snappen velen niet.
Gary Andrews is een Britse vijftiger die vroeger als Disney-illustrator werkte. Sinds enkele jaren houdt de man een tekendagboek bij, waarin hij elke dag een scène uit zijn leven als gelukkige vader van twee kinderen tekent. Drie jaar geleden sloeg het noodlot echter toe: zijn vrouw werd plotseling ziek, terwijl hij in Canada zat voor zijn werk. Wat eerst een griep leek te zijn, bleek uiteindelijk een fatale bloedvergiftiging. Toen Gary terug thuiskwam, was zijn vrouw al overleden…
Op momenten waarop je twijfelt aan jezelf en je je afvraagt of je eigenlijk wel een goeie mama bent, is een filmpje zoals het onderstaande zeer welgekomen. Het is een hartverwarmende reminder dat je wél een goeie mama bent – en dat we soms gewoon veel te streng zijn voor onszelf.
Als mijn kinderen ‘s avonds in bed liggen en ik naar televisie kijk, dan valt er mij altijd iets op. Naar welk programma ik ook zap, ik herken wat ik zie op televisie. Of beter nog: het is alsof ik naar mijn eigen leven kijk. Elke keer opnieuw. Toen werd het mij duidelijk. Leven met kinderen is hetzelfde als elk reality programma op televisie. Zonder te overdrijven. Of misschien een klein beetje. Maar wie soms iets leest van mij, weet dat mijn fantasie soms een loopje neemt.
Hoogsensitiviteit kan zowel ouders als kinderen laten struikelen. Maar door als ouder rekening te houden met de krachtbronnen die je kind authentiek maken, kun je je kind laten uitgroeien tot zijn of haar unieke zelf. Deze acht krachtbronnen kunnen zowel een sterkte als een valkuil zijn:
Heb je dat ook weleens? Dat je de naam van kind 1 zegt, terwijl je eigenlijk kind 2 iets wou vragen? Ik betrap mezelf er in elk geval regelmatig eens op. Dan roep ik Robbe, terwijl ik eigenlijk Berre bedoel, of omgekeerd. Maar hoe komt het nu dat we weleens de verkeerde naam noemen? Wel, daar bestaat een logische verklaring voor.
Ik ben vertrokken toen mijn dochtertje een paar maanden oud was. Heel veel veranderde er niet voor mij.. Mijn vriend werkte voltijds in de dag, en had ook nog eens een tweede job in de nacht. Niet omdat we dat nodig hadden, wel omdat hij dat graag deed. Daar begon het dus al. Vaak was ik alleen met mijn dochtertje, het was een gewoonte. Maar zeg nu zelf, is dat het leven? Samen zijn met een man met wie je toch maar je eigen leven leidt, en hij het zijne?
