Natuurlijk heeft deze titel niks te maken met het fragment uit de familie Flodder. Ik vond het namelijk belangrijk om mijn verhaal te schrijven over burenruzies, over de kleine banale dingen die soms simpelweg kunnen opgelost worden. Wij hebben er jammer genoeg zelf mee te maken gehad. En eerlijk gezegd, hoe sterk wij ook wilden blijven … diep vanbinnen knaagde het enorm. We reden om, zodat we daar toch maar niet moesten passeren.
Een vraag die steeds een tweestrijd oproept. Enerzijds wil ik graag de leuke mama zijn die meespeelt en tijd maakt voor haar kinderen. Ze zijn tot slot maar één keer klein en als ze puber zijn, gaan ze niet meer met mama op de speelmat torens willen bouwen. Anderzijds moet ik de vaatwasser nog leegmaken en vullen, de was opvouwen, nog enkele mails van het werk beantwoorden en eens stofzuigen. En dit alles had ik het liefst gedaan terwijl de kinderen rustig zelfstandig aan het spelen zijn.
Probeer je het ook te vermijden, dat brabbeltaaltje wanneer je praat tegen je baby? Je wil toch niet zo’n moeder zijn die niet meer in staat is om een volzin te produceren? En het klinkt eigenlijk toch maar belachelijk … Mis!
Enkele jaren geleden vroeg een vriend mij hoe het is vader te zijn en wanneer je er klaar voor bent om kinderen te krijgen. Vrijwel alle mama’s en papa’s hebben die vraag al wel minstens één keer voorgeschoteld gekregen. En waarschijnlijk ben ik niet de enige die een echt, concreet antwoord schuldig moest blijven.
Het leven met drie kleine kindjes kan je op zijn zachtst gezegd ‘best intens’ noemen. Intens in de zin dat we sindsdien ons leven aan de volle 100 % leven – zowel overdag als ’s nachts doen ze, vaak krijsend, een beroep op ons.
Plots loopt mijn hart buiten mijn lichaam rond. Plots draait de hele wereld om dat kleine minimensje van mij. En ja, plots... want van de ene dag op de andere is het daar. Je vertrekt met twee naar het ziekenhuis en enkele uren nadien ben je met drie, voor altijd. Je zal nooit nog alleen of met twee zijn.
Onlangs lanceerden we een oproep om jullie leukste en grappigste foto’s door te sturen van papa met zijn oogappel(s). We verzamelden de vijf leukste foto’s (en deze werden beloond met een sweater én het boek ‘On adventure with dad’)!
Jouw prachtige, perfecte, kleine baby is eindelijk toegetreden tot onze wereld! You did it! Binnenkort sturen we je nog enkele toffe mails vol tips & tricks voor de eerste weken.
Zeven maanden al, wat gaat de tijd snel … Op 26 oktober werd ik vader van een dochter die naar de naam Lía luistert. Het leven? Dat is anders, heel anders ... maar wel beter. JA! Veel beter.
Misschien heb je mijn foto’s weleens zien passeren. Als je geregeld op social media zit, dan is die kans er wel. Of misschien ook niet, en zullen deze foto’s misschien eerst even shockeren. Dat is alvast het eerste gevoel dat de meeste mensen ervaren. Maar al heel snel zal je zien dat het allemaal een creatieve grap is en dat niets is wat het lijkt. Een grap die twee jaar geleden ontstond bij de geboorte van mijn eerste kindje.
