Maandagavond, net na de krokusvakantie. Ik ga vol goede moed Fien afhalen op school, op hoop van zegen dat het een ‘succesvolle’ dag geweest is – lees: een dag zonder ‘gewonden’.
Een bevriend koppel is in verwachting van een dochtertje. Ze hebben heel veel goeie voornemens. ‘Neen, bij ons komen er geen barbies binnen’. ‘Als ze weent? Ze gaat wel moeten luisteren!’ Mijn man en ik kijken elkaar dan eens aan. En denken hetzelfde. Ze hebben geen idee. Ze weten niet wat hen te wachten staat. Net zoals wij, zoveel jaren geleden.
Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik niet graag een dochter had gehad. Een echt meisje, om staartjes in haar haar te maken. Om samen te gaan shoppen. Om later uren mee aan de telefoon te hangen, zoals ik zelf doe met mijn mama.
Ik was vandaag alleen thuis met mijn twee dochters. Mama moest werken. Het was een … euh … uitdaging. Het gebeurt niet vaak dat ik echt een hele dag het entertainment moet regelen. Dus ik dacht: best toch ergens halverwege de dag wat buitenlucht incalculeren. Iets kleins gaan eten misschien, een wandelingetje doen. Ik dacht … euh … verkeerd?
Onze jongste van twee jaar oud (bijna drie jaar) is een stout kind. Althans, dat is hij toch volgens de standaardnormen van voorbeeldig peuter- en kleutergedrag.
Wil je je peuter (1.5 - 3 jaar) graag een boek aanbieden? Ben je soms terughoudend uit vrees voor brokken? Ontdek hier hoe je samen met je peuter aan de slag kunt.
Liesbeth is pleegmama van een puberzoon. Ze schreef een boek over de boeiende tijd samen. Omdat het opvoeden van een puberpleegzoon niet zoveel verschilt met grootbrengen van een eigen zoon, deelt ze graag enkele herkenbare passages uit haar boek op Tieners in huis.
Justin Baldoni, een Amerikaanse acteur en papa, moedigt andere ouders aan om meer geduld te hebben met hun peuters wanneer zij een driftbui hebben. Hij vindt het ook helemaal niet nodig om beschaamd te zijn wanneer zo’n driftbui en plein public plaatsvindt. Hij postte een foto van zijn dochter die dramatisch op de grond ligt in de supermarkt, terwijl hijzelf en zijn papa ernaar staan te kijken.
Ik ben een gelukkige, soms weleens vermoeide mama van een leuke tweeling die binnenkort zes jaar wordt. Nu las ik onlangs in een openbare Facebookgroep van mama's (zoals er zovelen zijn op sociale media): ‘Ik leer mijn kinderen dat ze mogen terugslaan als ze geslagen worden’.
