Ik moet het jullie niet vertellen.... Bloedheet was het buiten. En als er iets is, waar wij hier met zijn vieren niet tegen kunnen, dan is het wel een hittegolf. Het humeur was hier in huis naar een dieptepunt gezakt, met dank aan opeenvolgende slechte nachten wegens te hoge slaapkamertemperaturen. Er zat niets anders op: we moesten gaan uitwaaien aan zee. En daar vond ik niet alleen verkoeling. Maar ook ... geruststelling :-)!
Uitstapjes, allemaal goed en wel ... Maar vaak kosten die handenvol geld. Wil je er graag op uit met je kinderen zónder daar een gigantisch budget aan te spenderen? Dan geven we graag inspiratie voor een paar goedkope alternatieven!
Vraag je je soms af wanneer je nu best wel naar de dokter gaat of wanneer je gewoon thuis kan blijven? Of wat je moet doen als je kindje iets giftigs heeft ingeslikt of zich verslikt? En hoe verzorg je een wonde bij je kleine kamikaze nu het beste? In onze nieuwste masterclass leert huisarts dr. Sofie Vanderoost je de basis aan van eerste hulp bij je kindje.
Hoe komt het dat je het ene moment een dikke, hartverwarmende knuffel krijgt om vervolgens 10 minuten later doodgebliksemd te worden door je tiener? Kortom, hoe ga je nu om met een tiener en die puberteit en hoe kan je je verbonden blijven voelen in deze, soms turbulente, periode? Anky De Frangh biedt tijdens het webinar 'Verbinden met je tiener' handvaten om met het gedrag van je tiener om te gaan.
Victor gaat niet naar school, en dus is hij de godganse dag thuis, of ergens onderweg met ons, dat kan ook. Dat niet naar school gaan is een bewuste keuze die ik meteen opnieuw zou maken. Maar dat wil niet zeggen dat ik het altijd geweldig leuk vind, zo de hele tijd een kind op mijn dak. Want hij vreet aandacht. En geduld.
Iedereen kan meteen een aantal voorbeelden geven van situaties waarin je als ouder moet nadenken hoe ver je je kind loslaat. Dat is een moeilijke oefening, een groeiproces voor het kind, maar niet te vergeten evengoed voor de ouders. De ene is daar al wat sneller mee weg dan de ander.
In een oververmoeide toestand probeer ik mijn zieke en tegenstribbelende Joas van 5 jaar naar bed te krijgen. We zijn allebei moe. De koorts is nu eindelijk weg, maar hij blijft moe en eet niets. Hij wil niets, is boos, verdrietig en weet niet wat hij met zichzelf aan moet.
Afgelopen weekend hadden we bezoek. Een bevriend koppel met vier kinderen. Het was twee jaar geleden dat ze nog eens bij ons thuis gekomen waren, realiseerde ik mij. We waren de voorbije jaren steeds bij hen thuis geweest, of hadden op ‘locatie’ afgesproken.
De band tussen een moeder en haar zoon is iets unieks. Het lijkt wel alsof die kleine jongens ons vanaf het prille begin rond hun vingertje kunnen draaien. En natuurlijk willen we hen opvoeden tot zelfstandige mannen die voor zichzelf en hun gezin kunnen zorgen, maar toch hopen we ook dat ze weten dat wij er altijd voor hen zullen zijn als ze ons nodig hebben.
Er zijn geen geheimen meer in ons huis: mijn kinderen horen en zien alles wat er gebeurt. En ze praten. En vragen. En praten. Keitof! Behalve af en toe, wanneer ik een beetje rust aan mijn hoofd wil :-).
