Mijn leven als moeder van een schoolgaand kind is ondertussen vijf dagen aan de gang. Ik heb mezelf de afgelopen dagen nog niet teleurgesteld: elke dag een gevuld brooddoosje met verse sandwiches, een potje gevuld met vers fruit, nieuwe regenlaarzen en een nieuwe, kwaliteitsvolle winterjas die haar warm houdt tot onder de temperatuur van min twintig. De afgelopen dagen zette ik haar netjes op tijd af in de klas en elke dag opnieuw ging ik haar stipt op tijd ophalen. Alles onder controle, toch?!
Op een vrijdagochtend ging mijn GSM af. Mijn agenda liet me weten dat het tijd was om te testen. Nog half vermoeid ging ik naar het toilet. Even plassen op de zoveelste zwangerschapstest en dan weer afwachten. Ik dacht zelfs niet meer na dat deze positief kon zijn.
Misschien ben je de dagen aan het aftellen tot je – eindelijk – bevalt. Of misschien heb je je kleintje ondertussen al in je armen. Hoe dan ook: september is een geweldige maand om een kleintje op de wereld te zetten. Of je kindje nu een maagd of een weegschaal wordt, hij of zij zal sowieso over heel wat persoonlijkheid beschikken. Dit zijn 5 redenen waarom baby’s geboren in september heel speciaal zijn:
2 september. Mijn zoon klampt zich stevig vast rond de moederschoot waar hij nog geen drie jaar geleden veilig in geborgen zat. Een voor een voel ik zijn vingertjes van rond mijn middel lossen. Met lede ogen moet ik aanzien en -voelen hoe we worden ontkoppeld.
Sommige dingen lijken heel erg vanzelfsprekend in het leven. Tot je kinderen krijgt … en erachter komt dat je die dingen nooit 100% naar waarde hebt geschat. Zoals deze:
‘s Nachts veegde ik de gefrustreerde tranen van mijn gezicht, wanhopig huilend en wensend dat mijn kind anders kon zijn – anders dan hoe hij was. Of deed.
Op Reddit's ‘Ben ik de A—' forum vraagt een kersverse mama om advies over haar man die haar en hun baby voor een tijdje alleen laat voor een tripje onder maten.
Natuurlijk zie je je kinderen graag. Maar weten zij dat ook? Beseffen ze het genoeg, voelen ze het altijd? Voor een kind is het misschien niet altijd zo duidelijk ... maar met deze gewoontes kan je dat gevoel wel versterken.
Je weet pas hoe intensief het is om voor een baby te zorgen wanneer je dat effectief doet. Ik herinner me nog hoe ik me in het pre-kindertijdperk afvroeg hoeveel werk dat nu eigenlijk kon zijn, voor zo’n kleintje zorgen. En hoe groot de schok was toen ik merkte dat het antwoord op die vraag luidt dat het veel werk is. Héél veel werk. Voor ouders die dus al beslissen om thuis te blijven en voor de kinderen te zorgen voordat ze daar ervaring mee hebben, kan die beslissing al snel een stevige reality check worden.
