De keuze of ik aan kinderen zou beginnen voelt aan als de grootste beslissing die ik ooit al heb moeten maken. Ik wil wel graag kinderen. Denk ik toch. Want hoe weet je dat zo zeker? Wil ik dit omdat het zo hoort? Ben ik er wel klaar voor? Zal ik het uitslapen niet missen? Gaan mijn lief en ik ons voldoende kunnen aanpassen aan de komende veranderingen? We hebben het nu zo goed met ons tweetjes, misschien moeten we daar nog even van profiteren?
Wij hadden ons veel voorstellingen gemaakt van het leven als mama. Dat het vermoeiend was (maar niet dat het zo vermoeiend was!), dat je (tijdelijk) geen eigen leven hebt, dat je huis verandert in een speelgoedwinkel. Maar één van die dingen waar niemand je echt op kan voorbereiden, is hoe tegenstrijdig het soms is. En met soms bedoelen we constant, eigenlijk.
In het leven moet je af en toe hoofdstukken afsluiten. En onlangs deed ik dat toen de we eerste verjaardag vierden van de jongste: er komt geen nieuw kindje meer bij. Het is goed zoals het is, en toch blijft het lastig om dit hoofdstuk af te sluiten...
Een begrip dat ik op zowat elke wijnavond of bij elke babbel hoor vallen: me-time. Ik vind dat ook wel nodig, maar ik ervaar het toch helemaal anders. Veel van mijn vrienden en vriendinnen hebben vaak nood aan alleen zijn, zonder man of kids, of om enkel bij vriendinnen te zijn, adults only.
Heel wat tieners gaan met de fiets naar school. Maar hoe zit het met de veiligheid van die route? Onderzoek van fietsenbouwer Cortina toont aan dat ouders zich behoorlijk zorgen maken: een derde (36%) vindt de fietsroute naar school niet veilig genoeg. En bijna 3 op de 4 (71%) maakt zich zorgen als hun tiener naar school fietst.
Een relatie van 6 jaar en een kindje van anderhalf in huis. En plots stond ik er terug alleen voor. Dat had ik enkele jaren geleden nooit durven voorspellen. Stapelverliefd waren we destijds. Toch voelde het ook ergens als een opluchting want er was de voorbije jaren zoveel gebeurd. Er bleef nog maar weinig liefde over. Helaas geen broer of zusje in de nabije toekomst. Mijn zoontje en ik, met z’n tweetjes op zoek naar rust na zo’n heftige periode. Genieten van elkaar en van die kleine mooie momenten.
Katrien rijdt dagelijks ettelijke kilometers met haar bakfiets. Daar krijgt ze maar al te vaak commentaar op, en dus kroop ze in haar pen. Ze schreef een brief naar al wie commentaar heeft en haar ‘kunnen’ als mama in twijfel trekt.
Deze mama bereidt zich na bijna vier jaar kinderwens en twee niet volbrachte zwangerschappen voor op een nieuwe pick-up van eicelletjes in haar derde IVF/ICSI-traject. Duimen jullie met ons mee?
Wanneer we willen dat onze kinderen zich optimaal ontwikkelen is het van belang dat we zorgen voor een veilig en warm nest. Het gevoel van veiligheid en geborgenheid geeft je kind alles wat het nodig heeft om zich te durven ontwikkelen en vol vertrouwen uiteindelijk uit te vliegen.
