De puberteit is een cruciale ontwikkelingsfase in het leven. Een fase die gekenmerkt wordt door een overload aan hormonen, fysieke veranderingen en humeurschommelingen – en vaak niet de favoriete fase in het leven van ouders. Maar hoe lang duurt die befaamde puberteit eigenlijk? Wel … behoorlijk lang!
Winter, vrieskou, sneeuw ... Het is aanlokkelijk om dan naar buiten te trekken, maar is dat wel een goed idee met een kleintje? Waar let je best op? En hoe weet je of je baby warm genoeg gekleed is? Een paar tips!
Tijdens bepaalde gesprekken vraag ik me af wie nu de meeste tijd investeert en de meeste druk ervaart rond huiswerk: het kind dat voor me zit, of zijn oververmoeide ouder? Opvallend veel ouders nemen huiswerk bijzonder ernstig en investeren er elke dag veel tijd in. Ze checken meermaals de (digitale) agenda van hun kind, leggen het huiswerk klaar, kijken toe hoe elke oefening wordt ingevuld, sturen bij waar ze foutjes zien of ruimte voor verbetering, en lezen het aan het eind nog eens na – dit alles met een strenge blik op de klok, want het heeft vandaag weer lang geduurd allemaal…
Ik dacht dat ik wist waar ik aan begon toen ik een relatie startte met mijn man, een vader van vier kinderen. Ik was dolblij om een “instant gezin” te vormen. Ik had al vaker de rol gespeeld van coole volwassene en het klikte meestal meteen met kinderen. En als kind van gescheiden ouders zat ik meer dan eens midden hoogoplopende conflicten, dus ik dacht dat ik wel wist hoe ik moeilijke situaties moest aanpakken.
Als ouders van kleine kinderen weten we allemaal hoe belangrijk slaap is. Je kan op verschillende manieren zorgen voor een fijne associatie met slaap, bijvoorbeeld door ervoor te zorgen dat je kindje zich goed voelt in zijn slaapruimte. In het boek Zachte nachten geven Hanne Wils en Anouk Van Nuffel een aantal tips om een fijne en rustgevende slaapomgeving te creëren voor je kindje.
Stel je voor dat je nu pas zou ontdekken dat je vader eigenlijk niet je biologische vader is. Heel je wereld staat ineens op zijn kop… Het lijkt onvoorstelbaar, maar de kans is niet zó klein, blijkt uit een recent genetisch onderzoek van de KU Leuven.
Stel: je bent zwanger, maar je kindje blijkt een ongeneeslijke ziekte te hebben, waardoor het binnen de week na de bevalling zal sterven. Geen leuke vraag om over na te denken. Maar wat doe je dan? Zet je de zwangerschap stop? Of laat je het kindje ter wereld komen en doneer je de organen om andere baby’tjes mee te redden?
Misschien klinkt het herkenbaar: je komt je buren tegen op straat en je zoontje trekt zich volledig terug. Hij kan de buren zelfs niet aankijken. Je mompelt dat je kind gewoon een beetje verlegen is, en je buren knikken begrijpend. Of je gaat naar het park en ziet hoe je dochter nieuwsgierig de andere kinderen bekijkt – maar als je haar aanmoedigt om te gaan spelen, trekt ze zich terug.
Uiteraard niet. Bij meisjes begint de puberteit gemiddeld 1,5 jaar vroeger dan bij jongens. We zien ook dat meisjes geleidelijker groeien, jongens krijgen vaak echt een groeispurt.
Mijn kinderen zijn nooit de grootste eters geweest. En het is niet dat ze supermoeilijke eters zijn, maar ze durven al eens hun neus op te halen als mijn man of ik liefdevol een vers gekookte maaltijd voor hun neus zetten ‘omdat dat ene er toch maar raar uitziet.’
