Ken je dat, je bent met je lieftallige peuter/kleuter op pad. En dan gebeurt er iets waardoor je liefst zo snel mogelijk via de achterdeur het pand verlaat... :-)
De regeringsonderhandelingen zijn nog volop bezig, maar in de onderhandelingsnota kunnen we al een aantal voorstellen lezen rond het onderwijsdossier. En daar stellen we ons toch vragen bij. Zo zou de leerplicht verlaagd worden van 5 tot 3 jaar en zouden ouders een GAS-boete kunnen krijgen, bijvoorbeeld als schoolfacturen onbetaald blijven, kinderen geen gezonde voeding of niet het juiste lesmateriaal meekrijgen of als leerlingen vaak te laat komen of afwezig blijven. Ouders die geen Nederlands (willen) spreken of die niet komen opdagen op oudercontacten dreigen hun schooltoelage te verliezen. Er wordt geknipt in de verlofstelsels voor leerkrachten.
Ik ben oprecht benieuwd om te horen hoe andere ouders hierover denken. Is het fout van mij om te verwachten dat de grootouders ons een handje helpen? Of is het niet eerlijk van mij om dat te verwachten?
Als je vol nieuwsgierigheid, enthousiasme en naïviteit aan de start van een “gezin maken” staat, kan je dat naar mijn opinie vergelijken met de start aan een wandeling, waarbij je aan de voet van de berg vol enthousiasme staat te trappelen om eraan te beginnen.
Ik heb twee dochtertjes. Eentje van 3 en eentje van 6. Ik zie ze allebei even graag. Supergraag. Doodgraag. Maar ik ben zo bang. Dat ik eentje van de twee het ‘gevoel’ zou geven dat ze minder graag gezien is. Dat ik eentje, onbewust, minder aandacht zou geven dan het andere.
Er is een eenvoudige maar krachtige strategie waar kinderpsychologen en opvoedexperten unaniem enthousiast over zijn: “speciale tijd” met je kind. En nee, het gaat hier niet over ingewikkelde opvoedtechnieken of complexe gesprekken, maar over iets heel simpels: bewust één-op-één tijd met je kind, zonder enige vorm van afleiding.
Die eerste dagen en zelfs weken van het nieuwe schooljaar zijn behoorlijk vermoeiend voor (kleine) kinderen. (Terug) naar school gaan, (opnieuw) wennen aan dat ritme, in een nieuwe klas zitten, bij een nieuwe leerkracht … Dat vraagt veel cognitieve, sociale en emotionele inspanningen van een kind. Opvoedingscoach Dr. Hauge-Zavaleta deelt daarom een waardevolle en supersimpele (hoera!) tip om die overgang zo vlot mogelijk te laten verlopen.
Eigenlijk willen we maar 1 ding: dat onze kinderen veilig, gelukkig en gezond zijn. En daarvoor hebben we alles over. Maar wist je dat huishoudelijk taakjes daartoe kunnen bijdragen?
Ik ben een introverte mama. Ik ben gesteld op mijn ruimte en mijn privacy. Ik heb een tweeling, twee meisjes van zes jaar, en die hebben fijne vriendinnetjes. Het zijn echt schattige, lieve kinderen – het ligt dus zeker niet aan hen. Maar ik ben verschrikkelijk als gastvrouw, en ik wil eigenlijk geen andere kinderen in mijn huis. Ik weet ook niet goed waarom, maar ik krijg daar gewoon stress van.
De druk op ouders is de dag van vandaag gigantisch, de verwachtingen zijn torenhoog. Daarom brengen we binnenkort het boek Goed genoeg! uit, waarbij Siska Schoeters in gesprek gaat met bekende experts zoals Nina Mouton, Binu Singh en Theo Compernolle. Geen opgeheven vingertje, maar concrete inzichten van experts, gecombineerd met warme, nuchtere tips voor ouders die willen opvoeden met vertrouwen, niet met angst.
