Als de moed je soms in de schoenen zinkt en je je afvraagt in wat voor een wereld we in godsnaam leven, dan zijn dit filmpje en vooral de bijhorende reacties dé remedie om je geloof in de mensheid niet te verliezen. Heerlijk!
Mijn man en ik zijn al meer dan tien jaar samen, en ruim de helft daarvan getrouwd. Geen enkel huwelijk is natuurlijk perfect, maar ik ben echt met mijn gat in de boter gevallen: hij is liefdevol, betrokken en mijn grootste supporter. Of het nu gaat om mijn carrière, mijn zwangerschap of het opvoeden van onze dochter – hij staat altijd aan mijn zijde.
Jess, een psychotherapeute die op Instagram tips deelt rond opgroeiende kinderen op het account @nurturedfirst, deelde onlangs prachtige woorden over er onvoorwaardelijk zijn voor je kinderen en rotsvast in hen geloven. <3
Stel: je kind wordt gepest en je confronteert de ouder van de pester met dat negatieve gedrag. Meteen krijg je een stortvloed aan excuses over je heen: ‘Ja, maar jouw kind doet ook …’ en ‘Je moet het begrijpen, hij heeft het zo zwaar op school.’ … Frustrerend? Behoorlijk! Kunnen we daar onmiddellijk mee stoppen, en onze kinderen hun verantwoordelijkheid laten nemen?
Vóór ik mama werd, had ik allerlei ideeën over kinderen. En dan vooral over andermans kinderen. Je kent dat wel: dan liep ik door de supermarkt, zag een peuter zich opera-gewijs ter aarde storten tussen de aardappelen en de avocado’s, armen wijd, benen stampend, longen op volle capaciteit en stond ik daar te denken: “Haha, die van mij zouden dat niet moeten proberen hoor!” Wat was ik naïef.
Stel: je hebt een huilbaby, of je hebt een stressvolle bevalling achter de rug en je vindt je draai niet met je kindje… Of nog: je peuter wilt niet slapen of hij eet heel moeilijk, of je kleuter bijt of slaat andere kinderen ineens op school en je weet niet wat je ermee moet aanvangen… Sinds februari 2016 kun je voor deze en een heleboel andere problemen binnen de ontwikkeling en opvoeding van je baby, peuter of kleuter tot 6 jaar een antwoord op maat krijgen in het dagziekenhuis Kleine K, een pioniersproject van de kinderpsychiatrie UPC KU Leuven-campus Gasthuisberg. Eén van de bezielers is kinderpsychiater Binu Singh (en nieuwe expert bij Mama Baas), die met haar team van topexperts de ouders begeleidt. ‘Voor alle duidelijkheid: we nemen niets over van de ouders, maar helpen hen om hun kind beter te begrijpen zodat ze weer samen op weg kunnen.’
We wachten in de auto op de papa. Opnieuw een discussie met zoonlief over de juiste uitspraak van een Engels woord. ‘Maar Dora zegt het anders, geloof mij maar, mama!’ Hij is onwrikbaar. Na een lange, vermoeiende dag en meerdere pogingen om hem te overtuigen, kan ik alleen nog maar zuchten en op mijn tanden bijten. Een opgave voor mij, ...
Vandaag de dag krijgen kinderen steeds minder de kans om te leren omgaan met risico’s. We zijn met z’n allen (ouders, verzorgers, juffen en meesters, …) geneigd om ons (overdreven) beschermend op te stellen tegenover onze kinderen. Nochtans is risicovol spelen goed voor hun ontwikkeling, en dat begint al wanneer ze nog baby of peuter zijn. Maar hoe ondersteun je dat risicovol spelen nu het best?
Deze keer had ik het echt moeilijk om mijn kalmte te bewaren, om rustig te blijven. Misschien eerst even de situatie schetsen… Momenteel is het heel druk op kantoor. Dat wilt zeggen dat ik lange dagen klop en de kindjes tijdens de week dus heel weinig zie. Daarbijkomend had ik op dat bewuste moment een parasiet waar ik nog niets ...
"Is dat niet voor meisjes, mama?" vraagt de zoon vertwijfeld wanneer ik voorstel om samen naar De Kleine Zeemeermin te kijken.. Netflix, wat een godsgeschenk. We laten samen een hoop covers langs het scherm rollen en maken onze keuze. Lichte dwang van mijn kant: "Dit was vroeger één van de lievelingsfilms van mama & meter Ruth..." Hij zwicht. Ik krijg de indruk dat hij het voor mij doet. Hoe lief.
