De periode na de bevalling is voor veel mama’s een zeer verwarrende tijd: je moet omgaan met zoveel veranderingen en emoties. Toch hoef je je zeker niet abnormaal te voelen, want je staat helemaal niet alleen daarbij. Daarom verzamelde Lieve vragen die haar dagdagelijks gesteld worden door kersverse mama’s.
Wat moet je allemaal in huis halen voor een baby? Hoe verbeter je de psychomotorische ontwikkeling van je kind? Waarom verlies je meer urine? Wat een hoop vragen...
1 september komt dichterbij en dus zijn heel wat ouders van instappertjes bezig – of aan het worstelen – met zindelijkheidstraining van hun beginnende schoolgangertje. Op welk moment start je nu het best met op het potje en toilet gaan?
Zaterdagochtend, 7u. Ik word wakker van een zacht geluid. Hannah ligt nog te slapen. Fien niet. ‘Mama? Mama? Ik ben wakker’, fluistert ze. Ik: ‘Fien, het is nog veel te vroeg. Nog eventjes slapen!’ Fien: ‘Mama, mag ik dan bij jou liggen?’
Ik zit aan de keukentafel te kijken hoe de dochter puzzelt, als de geur van gras mij komt toegewaaid. Ik frons. Het is eind december en we zitten binnen. Gras is een geur die hier niet hoort. Ik spits mijn oren en hoor elders in huis de haardroger. Als ik de badkamer binnenkom, zie ik hoe mijn zoon met de haardroger in een emmer blaast. Een emmer vol gras. Ik stel de voor de hand liggende vraag.
Driftbuien zijn heel normaal en horen bij het opgroeien van een peuter. Maar die wetenschap maakt het daarom niet gemakkelijker om met die momenten om te gaan. Je kent het wel, je kind ligt te schreeuwen en te huilen op de grond, en jij hebt het gevoel dat je ook elk moment in huilen kan uitbarsten.
Je peuter bezighouden, het is geen sinecure. En nu we allemaal ‘vast’ zitten thuis al helemaal niet … Het boek ‘Mijn peuter speelt’ komt dan ook als geroepen: je vindt er 60 leuke ideetjes voor kleintjes tussen één en drie jaar. We geven alvast een voorsmaakje!
Ik schrijf dit artikel voor het bewust worden van “Brussen”. Ikzelf ben opgegroeid in een gebroken gezin, mijn ouders zijn uit elkaar gegaan toen ik vijf jaar was. Ik ervoer dit niet als iets zeer negatiefs, aangezien ik al op heel jonge leeftijd door had dat het beter was dat mijn ouders niet samen bleven.
Natuurlijk willen we hier geen pleidooi houden voor liters alcohol tot je erbij neervalt. Maar laat ons eerlijk zijn, af en toe hebben we toch wel een lekker glaasje wijn verdiend (of een decadent stuk chocolade voor wie geen fan is van wijn). Gewoon, omdat we toch heel wat werk verzetten als mama. En omdat het soms toch vermoeiend is allemaal. Onderstaande situaties rechtvaardigen in elk geval een goed glas wijn, vind je niet?
