Wanneer je baby tussen de vier en de zes maanden oud is, is hij klaar voor iets nieuws op het menu: vaste voeding. Niet meteen van de ene dag op de andere, natuurlijk. Je blijft borst- en/of lesvoeding geven, en stilletjes aan, lepeltje per lepeltje, laat je je kleine schat wennen aan vaste voeding. Vieruurtjes en gezonde tussendoortjes horen daarbij. Zolang het lekker en gezond is, natuurlijk :-).
“Hoe was je dag?” is een vraag die weleens klinkt op het einde van de dag. Een korte “goed” is daarbij een veel gehoord antwoord. Toch heeft terugkijken op je dag heel wat voordelen.
Ik ben er zeker van dat veel mensen met wat gezonde jaloezie naar ons kijken. Allebei gestudeerd, een mooie verantwoordelijke fulltime job, en drie mooie, toffe kinderen. Vrienden, familie, hobby’s,.. We werken het allemaal af met een eeuwige glimlach. Materiaal voor in 'de boekskes' met ondertitel 'hoe doen ze het toch'.
Mijn zoon van drie wil graag zoveel mogelijk 'zelleuf' doen. Natuurlijk juich ik dat alleen maar toe. Maar soms is het gewoon niet zo handig. Vooral niet als we nog maar VIJF minuten hebben om op school te raken.
Er stond een duidelijke waarschuwing bij de recente blog van Mama Baas over de ontroerende maar confronterende clip van Michael Bublé: er zouden al heel wat mensen een traantje hebben weggepinkt.
Je moet niet kiezen, want kiezen is verliezen. Op 2 en 3 november moeten jij en je gezin dat voor één keer niet doen. Want je bent op MART. Yes.You.Can.Have.It.All!
Op 10 november ben ik bevallen van een mooi lief mannetje Raven. Het was een stevige bevalling, maar allesbehalve traumatisch. Gewoon een heel allesomvattende ervaring. Na 4 dagen gingen we naar huis met ons hoopje geluk, want zo wordt dat toch genoemd he :-). Maar ik voelde niet zoveel geluk.
Lieve mama, klinkt dit herkenbaar? Je kleintje doet zijn dutje. Jij draait je haar in een slordige dot en neemt even een momentje voor jezelf. Automatisch grijp je naar je telefoon en scrol je door sociale media. Je bekijkt de plaatjes van andere moeders die uitstapjes doen en steeds picture perfect voor de dag komen. Vanuit je ooghoeken zie je het speelgoed dat rondslingert en de vaat op het aanrecht. Je durft nauwelijks een blik in de spiegel werpen en er zit een vlek op je shirt.
Kraamzorg? Ik zou het iedereen aanraden. Echt! Om heel eerlijk te zijn, ik weet zelfs niet wat ik zou gedaan hebben zonder Ria. Ik ben haar zo ontzettend dankbaar, want zij zorgde voor innerlijke rust – iets wat ik wel kon gebruiken!
Elk jaar worden op 15 oktober alle kindjes herdacht die tijdens de zwangerschap of (kort) na de geboorte zijn gestorven. In het kader daarvan wordt er opgeroepen om over heel de wereld tussen 19u en 20u een kaarsje te branden, zodat er een golf van lichtjes - wave of light - over onze planeet reist ter nagedachtenis aan al die sterrenkindjes.
