Wij voor de staycation: Hoera! Eindelijk vakantie! En dat voor de allereerste keer wel één maand lang! Het is dan wel noodgedwongen een staycation maar wat gaan we genieten! Laten we vooral een toffe planning opmaken vol activiteiten zodat het niet ZOMAAR aan ons voorbijgaat! Het wordt TOP!
Vanaf dinsdag is het weer van dat: terug naar school, terug naar de routine en bijgevolg – helaas – terug naar de ochtendrush. Begin je al lichtjes te zweten bij het idee dat je je kroost dinsdag tijdig aan de schoolpoort moet zien te krijgen én je daarna zelf op tijd op het werk moet zien te geraken? Je bent niet alleen, zo blijkt. Meer nog, uit onderzoek blijkt dat 40% van de werknemers met schoolgaande kinderen 1 september als een stressvolle dag beschouwt. En die stress heeft een negatieve impact op de verkeersveiligheid. Daarom lanceert Volvo Cars de oproep ‘Be Safe, Be Late!’
Op het werk moet je die PowerPoint nog maken voor de vergadering van deze namiddag. Intussen zie je dat er weer 10 ongelezen mails in je mailbox zitten en je zou nu stilaan toch ook eens aan die nieuwsbrief willen beginnen die vrijdag de deur uit moet.
Een zwangerschap roept meestal veel vreugde op en gaat gepaard met heel veel verwachtingen voor de toekomst. Je kindje is er eigenlijk nog niet, maar in je hoofd en in je hart is het er wel al. Als je dan te horen krijgt dat je je zwangerschap zult verliezen of hebt verloren, staat plotseling je hele wereld stil. Op de echo is geen kloppend hartje (meer) te zien en de uitslag van je arts slaat in als een bom.
De test is positief, zwanger! Je kan het nauwelijks geloven. Hebben de hormoonbehandelingen dan toch geloond? Tot de bloedresultaten het bevestigen, tot je elke dag misselijk bent. En je bent oprecht blij dat je elke dag misselijk bent, dan weet je tenminste zeker dat je zwanger bent. Want in het begin is dat alles wat je hebt. Je ziet nog niets, je voelt ze nog niet, je voelt enkel een immense liefde voor hen. Als dan je buikje zienderogen groeit, als je ze dan voelt bewegen, wordt alles tastbaarder.
Ik beviel in november totaal onverwachts met een spoedkeizersnede na 28 weken zwangerschap. Toen we Céleste op 21 januari mee naar huis namen, kregen we er een thuismonitor bovenop. Met dit bakje werden haar hartslag en ademhaling voortdurend geregistreerd aan de hand van twee elektrodes. Een geruststelling (vooral 's nachts), maar ook een grote bron van ergernis.
We zijn weer begonnen met 'proberen' en 'zwanger worden'. Net zoals de vorige keer denk ik elke keer dat het prijs is, ook al had ik me voorgenomen om nu rustiger en geduldiger te zijn. Maar zodra je ermee begint, zit het in je hoofd - dat kan volgens mij zowat elke mama-in-wording beamen.
De zomer is nog maar net voorbij en het Berrefonds is al aan koude winterdagen aan het denken. Want deze week lanceert onze vzw met veel trots een nieuw initiatief in het kader van de Warmste Week: onze eigen Koesterweek. We roepen iedereen dit najaar op om zelf een sjaal te maken en die te schenken aan het Berrefonds. Tussen 13 en 20 december zullen we dan letterlijk en figuurlijk warmte uitdelen aan gezinnen die een kind(je)* moeten missen. Want zo’n warme, zelfgemaakte sjaal kan een prachtige start zijn van een intens, verbindend gesprek over rouw en verdriet. Veritas zet mee z’n schouders onder deze warme actie.
Al tijdens m'n zwangerschap had ik een heel realistisch beeld van wat een baby juist inhield. Met een bang hartje startte ik dan ook aan ons baby-avontuur toen Casper op de wereld kwam.
