Onze crèche was een week gesloten omwille van een coronabesmetting en dus zaten wij een week in quarantaine met onze dochter. Dat leerde ons toch een paar dingen.
Ik ben een jonge vrouw van 21 jaar en ben heel gelukkig met mijn partner van 24 jaar. In augustus is mijn zus bevallen van haar eerste kindje. Plots kwam er onverwachts een kinderwens bij mij en mijn partner. Na veel praten hebben we de beslissing genomen om ervoor te gaan. Vol spanning en ‘gezonde’ stress begonnen wij samen aan een nieuw avontuur. Maar alles verliep niet hoe wij het in gedachten hadden. Het begon bij veel te lange cyclussen: 43, 59 … dagen. Na 4/5maand besloten we toch om naar de gynaecoloog te gaan.
Ik ruik je, ik voel je, zo dichtbij en toch ben je zo ver weg. Ik voel je nabijheid en die doet me zo goed, want zonder jou voel ik me zo ontzettend alleen. Ik weet, je liefdevolle papa is daar, is dichtbij en zal er altijd voor me zijn, maar toch is dit anders. Jij bent een stukje van mij, jij leefde in mij. Ik ademde voor jou, jij bewoog in mij.
Wanneer of met welke klachten of symptomen kun je met een baby bij een osteopaat terecht? Dit is een vraag die veel ouders zich stellen. Hier kunnen we een eenvoudig en éénduidig antwoord op geven: altijd! De osteopaat onderzoekt ieder baby'tje of kindje individueel en vindt zo mogelijke bewegingsverliezen, verhoogde spanning of oorzaken van pijn of onrust.
Mijn zoontje kwam dit jaar bij een heel strenge en koele juf terecht. Hij lag al snel in de clinch met haar. Uiteindelijk besloten we om van school te veranderen. Op de laatste dag op school repte de juf met geen woord over zijn afscheid. Ze zei niets tegen hem, lichtte zijn vriendjes niet in … Hij kwam helemaal overstuur thuis, voelde zich afgewezen en tekort gedaan.
Wanneer je ‘vol verwachting’ naar de boekhandel stapt om een boek over zwangerschap te kopen heb je de keuze uit een hele reeks titels. Enkele voorbeelden: ‘Mama worden’, ‘Zo krijg je een blije baby’, ‘Een praktische lifestylegids voor je eerste jaar als mama’, ‘Het nieuwe borstvoedingsboek’, ‘Het grote wonder’, ‘Geboorte vol vertrouwen’, Help ik word (super)papa’, ‘Op weg naar een bekrachtigende bevalling’, ‘Sterker zwanger’, ‘Bevallen op eigen kracht’, ‘Veilig zwanger’, … Titels die je laten dromen over een toekomst vol vervulling. Niets in al die titels doet vermoeden dat papa en mama worden niet voor iedereen zo’n rimpelloos traject kan worden.
Maandagochtend na de kerstvakantie. Net zoals zovelen check ik half slapend in mijn bed de sociale media. Overal zie ik grappige quotes en afbeeldingen over Monday mornings, ochtendrush van terug naar school, moeders die blij zijn dat ze terug mogen gaan werken en de rust die wederkeert ...
We zitten er al maanden op te wachten, zijn intussen half depressief van al dat grijs en hadden de hoop al een beetje opgegeven MAARRRRR … het sneeuwt!!! Doordat dat niet zo vaak meer gebeurt, is het vooral voor jonge kinderen een magisch gebeuren.
Lieve schat … Op 1 augustus 2020 zijn mama & papa getrouwd. Enkele maanden daarvoor beslisten we om voor een kindje te gaan, voor jou <3. Even geduld voor we jou konden “maken”. Maar hoe zeggen ze dat: ‘geduld wordt beloond’. Maar dat geduld wordt nu wel erg op de proef gesteld.
Lieve mama’s, soms is die fel besproken roze wolk niet altijd even roze zoals je had verwacht maar hé, dat is oké! Negen maanden lang kijk je uit naar dat ene speciale moment, de geboorte van jullie kindje. Je kan niet wachten tot hij/ zij in je armen ligt, een gelukzalig gevoel dat niets of niemand stuk kan maken. Althans, dat dacht ik toch…
