Omgaan met dood en verlies is voor niemand gemakkelijk. Kinderen rouwen op een andere manier dan volwassenen. Deze boeken helpen jezelf en je kind bij het omgaan met de dood.
We mogen ons stilaan weer beginnen opmaken voor Kerstmis. Heerlijk: de kerstboom, de gezellige lichtjes, … En natuurlijk mogen ook de kerstcadeautjes onder die kerstboom daarbij niet ontbreken. Boeken zijn daarbij altijd een top-idee, en wij hebben op onze webshop heel wat leuke boeken in petto! We zetten een paar ideeën op een rijtje. Enneh ... We hebben ook een kortingscode!
Wanneer een peuter een driftbui krijgt, dan zijn er twee populaire manieren om daarmee om te gaan. Sommige ouders negeren de peuter als die aandacht zoekt via een driftbui en belonen de peuter bij goed gedrag. Andere ouders willen hun kind discipline bijbrengen en straffen hun kind bij een driftbui, bijvoorbeeld door het in de hoek te zetten. Maar werken deze strategieën echt? Kinderpsychologen en neurowetenschappers denken van niet.
Hier zijn vier redenen om in het vervolg op een andere manier te reageren op een driftbui:
We hebben allemaal weleens iets gezegd tegen ons kind waarop we niet te trots zijn. Want ook al zie je ze onmetelijk graag, kinderen kunnen soms het bloed van onder je nagels halen. Een fout woord af en toe is geen ramp, echt niet. Al zijn er enkele zinnen die je wel beter vermijdt.
Wit wijntje? Zelfs in tv-programma’s krijgen we wijn voorgeschoteld als dé oplossing van alle dagelijkse problemen. En ook op sociale media is de mama-wijncultuur niet meer weg te denken. Maar is dat eigenlijk wel zo onschuldig?
Een driftbui of een boos kindje, het is niet altijd makkelijk om er op de juiste manier mee om te gaan. Niet voor jou als ouder, niet voor je kindje zelf. Misschien kunnen deze woorden wel helpen bij een volgende crisis om de woede van je peuter, kleuter (of zelfs bijna tiener) te temperen.
Druk, druk, druk … ons leven is soms een aaneenschakeling van moetjes, to do’s en van hot naar her crossen. En een liefdevolle ouder zijn bovenal. Hoe gejaagd de dag ook is, probeer toch de nodige tijd te maken voor een portie onverdeelde aandacht voor je kindje(s). Want die betekenisvolle momenten zijn onbetaalbaar en een bron van energie, zowel voor jou als voor je kind.
Ik houd zielsveel van mijn kinderen. Altijd. Overal. En ik ben heel graag (hun) mama. Het moederschap is het beste wat me overkwam. Maar eerlijk is eerlijk: ook de allerleukste dingen hebben soms een keerzijde. En dus zijn er zo een paar kleine dingetjes die ik niet altijd evenveel apprecieer aan het mama zijn …
Dat ik dat toch geweldig doe, zo, zonder partner. Dat ik het zoveel gemakkelijker heb, zelfs, want minder conflicten over opvoeding, regels en keuzes. Ja, ik heb er voor gekozen om alleenstaande mama te worden, en heb die keuze gemaakt met alle bewustzijn dat ik - kinderloos - had. Maar het is niet simpel, ik mis soms een klankbord met evenwaardig ‘beslissingsrecht’.
Kinderen merken verschillen net zo makkelijk op als volwassenen. Maar ze hebben vaak nog geen filter ontwikkeld om te begrijpen hoe ze hetgeen ze zien en de vragen die ze daarbij hebben op een juiste manier kunnen uiten. Zeker de allerkleinsten gooien er al eens wat uit. De Paralympische Spelen zijn een uitstekend startpunt om met je kindje te praten over beperkingen en ‘anders’ zijn.
