Kleine kinderen snappen de nuances van sarcasme of subtiele grapjes nog niet. Ze nemen alles letterlijk op en zijn soms helemaal in de war door uitdrukkingen of beeldspraak. Papa Jeremy vraagt zich dan ook af of het wel zo onschuldig is dat zijn vrouw aan hun zoontje vraagt “wat papa heeft gedaan” telkens hij huilt. Jeremy is bezorgd dat zijn zoontje op den duur elke keer de schuld bij zijn papa zal leggen als er iets foutloopt.
En met luisteren bedoel ik niet gehoorzamen, maar echt letterlijk luisteren. Ik heb gezien hoe mijn 3 dochters zelfs al als kleuter door verbindend communiceren hebben leren uitdrukken wat hen bezig houdt.
Kinderen zien de wereld enkel door hun eigen ogen, en we stellen je meteen gerust: dat is eigenlijk de bedoeling. Egocentrisme is compleet normaal gedrag bij kinderen, maar dat wil niet zeggen dat je er geen enkel vat op hebt. Ontdek op welke manier je de sociale ontwikkeling van je kind kunt voeden.
Mede-dankzij mijn persoonlijke helden Willemijn en Martine van 2WMN, het topteam van MamaBaas en honderden anderen weten we dat momshaming tot het verleden behoort (of dat het toch op z’n minst tot het verleden zou moeten behoren). Dankzij de louterende en inspirerende ramblings van powermommies als Kristina Kuzmic weten we onze eigen “tekortkomingen” ook wel met de nodige humor te benaderen. Maar hebben we ook echt zoveel begrip voor onszelf? Of komen de eisen die we aan onszelf stellen lang niet overeen met wat we van anderen verwachten?
Soms hebben kinderen een laag zelfbeeld, zijn ze niet weerbaar genoeg, zijn ze verlegen, onzeker, piekeren ze of maken ze moeilijk vrienden. Een positief ontwikkelend zelfbeeld is een essentieel onderdeel van de groei van een kind. Die evolutie – die een handje geholpen kan worden door training – gebeurt niet in een rechte lijn, maar gaat gepaard met pieken en dalen, met vallen en opstaan.
‘Na 5 jaar mama-zijn zit ik voor het eerst met de handen in het haar. Graag wil ik even de situatie schetsen. Ik ben een mama van twee kinderen: een meisje van 5 jaar en een jongen van 9 maanden. Ik ben zelf onderwijzeres lager onderwijs, terwijl mijn man lange onregelmatige uren moet werken.
Het lichaam speelt een belangrijke rol om te weten te komen hoe het écht met je gaat. Via ons interoceptieve vermogen kunnen we de prikkels en sensaties die ons lichaam ons stuurt herkennen. Toch leiden we kinderen vaak af van hun lichamelijke signalen. We leren hen om vooral niet te luisteren naar hun lichaam. Terwijl dat lijfje hen juist niet te missen seintjes geeft. Inzicht in lichamelijke gewaarwordingen leidt tot meer begrip van de innerlijke wereld en tot een betere emotieregulatie. Wat kan je als ouder doen om je kind meer in contact te brengen met het lichaam?
