Een gastmama schrijft een prachtige brief voor de eerste verjaardag van haar zoontje. 'Laat me nog even genieten van je laatste dag als baby. Laat me je nog even knuffelen. Laat me nog even kijken hoe je slaapt, dicht tegen me aan.'
Voor het ene kind is het behalen van een hoge score een fluitje van een cent. Andere kinderen, al dan niet met leerproblemen of leerstoornissen, kunnen vaak alleen maar dromen van een hoog cijfer op hun rapport.
Sommige kinderen hoeven geen enkele inspanning te doen om mooie resultaten te halen, alles loopt op wieltjes. Anderen daarentegen hangen ’s avonds en zelfs de ochtend voor een toets boven hun schoolboeken om toch maar goede punten te halen. Ze blijven tafels trainen, woordenrijen schrijven, rekensommen maken om dan alweer geconfronteerd te worden met het feit dat het niet vanzelf gaat. Dat ze opnieuw, ondanks veelvuldig oefenen, niet meer weten hoeveel 9x6 is of twijfelen hoe het woord ‘eendje’ nu alweer geschreven wordt, is geen pretje.
Al een klein jaar bouwen vrouwlief en ik verder aan onze droom. Een gezinnetje stichten. Wel nu, acht maanden na de eerste inseminatie is het even genoeg geweest.
Maar de rust is er weer. Het zijn aanvaardbare momenten die bij het ouderschap horen. Dus aan alle ouders die denken dat het om zeep is... Het wordt écht beter.
'Daar sta je dan, na negen maanden, met een hulpeloos nieuw mensje in je hand en je weet nauwelijks wat er mee aan te vangen.' Ook voor papa's is het een zoektocht, zo schrijft Tom Vermeyen van papablogsite Vaderklap.
Een tante schrijft een supermooie brief aan haar jarige metekind van 2. 'Van mij heb je een meter gemaakt. Je komt er zelf wel achter wat dat wil zeggen. Sterker nog, je mag het zelf invullen.'
Tot nu toe was het verzekeringsaspect een duidelijk hiaat op online babysitplatformen. De ‘fysieke’ organisaties die via lokale coördinatoren werken, bieden al langer een gelijkaardige verzekering aan, maar sinds kort zorgt het online babysitplatform SitterFix ervoor dat de babysitters goed verzekerd hun hobby kunnen uitoefenen.
We wisten het op voorhand... Soms zou het moeilijk zijn. Maar dat mijn zoon zou krijsen, nachten aan een stuk en ik zou denken, neen, WETEN, dat het is omdat hij ons zo hard gemist heeft de week ervoor… Dat kwam toch even onverwacht aan. (#zucht)
