Aan het begin van deze ‘lockdown’ kwamen we bij Mama Baas met een ‘Blijf in uw kot-aftelkalender' op de proppen. Nu de maatregelen verlengd werden tot 3 mei, laten we jullie natuurlijk niet in de steek. Hieronder vind je het vervolg op de aftelkalender, deze keer tot 3 mei. Afkruisen maar!
Vandaag start de pre-teaching. Zijn jullie er klaar voor? Het voelt zo’n beetje als een eerste schooldag, niet? En wat doe je dan? Right, je zorgt ervoor dat je kind en jij voorbereid zijn. Daarom nog even 3 tips op een rijtje zodat jullie vlot kunnen starten.
We zijn nu een maand verder, na het derde en laatste gesprek met onze relatietherapeute. Daar kreeg ik te horen dat hij niet meer verder wilde als koppel. Wat een emotionele rollercoaster sindsdien …
Mijn verhaal begint in maart 2019, maar eigenlijk gaat het verder terug. Het was al in 2017 dat er iets begon te kriebelen in mijn 27-jaar jonge buik. Die kriebel moest een baby worden. Maar ik was net samen met mijn vriend, die ook nog eens 4 jaar jonger is (score, I know) en dus was een baby krijgen gewoon niet aan de orde.
De coronasituatie: onafgebroken samenleven met je kinderen en man tijdens de COVID-19 quarantaine. Kind 1 heet Marcello, hij is 5 jaar oud. Kind 2 heet Mauro, hij is 3 jaar. Mijn jongens zijn chaotisch, luid en competitief. Ze dingen beiden naar de titel van “opperprottengod”. Mijn man is knap, slim en een goede chefkok. Hij is ook traag in het opmerken van sarcasme, gezien zijn moedertaal niet het Nederlands is - wat soms écht helpt. Er circuleren bij ons drie talen thuis: Italiaans, Nederlands én Engels. Facile, makkelijk and easy! No, echt. Really.
De coronasituatie: onafgebroken samenleven met je kinderen en man tijdens de COVID-19 quarantaine. Kind 1 heet Marcello, hij is 5 jaar oud. Kind 2 heet Mauro, hij is 3 jaar. Mijn jongens zijn chaotisch, luid en competitief. Ze dingen beiden naar de titel van “opperprottengod”. Mijn man is knap, slim en een goede chefkok. Hij is ook traag in het opmerken van sarcasme, gezien zijn moedertaal niet het Nederlands is - wat soms écht helpt. Er circuleren bij ons drie talen thuis: Italiaans, Nederlands én Engels. Facile, makkelijk and easy! No, echt. Really.
Ja, de corona-crisis is op vele vlakken een harde dobber. Maar als ik naar mijn kinderen kijk, dan zie ik dat zij de wereld vanuit dit veranderde perspectief wel boeiend vinden, én dat er een paar belangrijke lessen geleerd worden.
Ik ben een ‘overbezorgde’ moeder van een prachtig zoontje, Wolf. Kort na zijn eerste verjaardag vond ik dat het tijd was om mijn verhaal eens neer te schrijven. Ik doe dit vooral om het van mij af te kunnen schrijven en een beetje begrip te krijgen, maar ook om andere moeders een hart onder de riem te steken, aan te tonen dat een keizersnede geen evidentie is en dat elke vroeggeboorte (ook al is het niet heel vroeg) gevolgen kan hebben, zowel voor moeder als kind. Want na een jaar kon ik nog altijd niet over mijn bevalling spreken zonder te huilen.
“Ga je terug borstvoeding geven?”. "Ja natuurlijk! Bij mijn zoon heb ik dat 5 maanden kunnen doen en ik vond het een voorrecht. Ik was zo blij en zo trots dat ik dat voor hem kon doen. Ik genoot echt van die 1 op 1 momenten dat hij daar lekker dicht bij mij lag te drinken. Dus voor onze dochter wil ik minstens hetzelfde kunnen doen."
26 december 2019. Daar stonden we dan, gepakt en gezakt, klaar om jou te ontmoeten. Achteraf gezien bleek dat er helemaal niemand klaar was voor jouw komst en jij nog het minst. Het feit dat de dokter jou letterlijk uit mijn lichaam heeft moeten sleuren had een eerste teken kunnen zijn van de weken, maanden die gingen volgen. Maar het risico voor mijn lichaam werd te groot. En de 'feestelijke' periode waarin je ter wereld moest komen limiteerde andere opties. Je moest eruit.
