Mijn partner ligt sinds vorige week in het ziekenhuis. Ze zijn haar komen ophalen met de ambulance. Wij hebben 2 kindjes, eentje van 2,5 en eentje van 5 maand. Nu weet ik niet of jullie tips hebben over hoe daarmee om te gaan tegenover de oudste, hij heeft de ambulanciers en zo allemaal zien passeren, hij heeft zijn mama zien liggen, en heeft haar horen roepen van de pijn. Hij houdt zich sterk, maar ik merk wel dat zijn slaapknuffel nu niet meer van zijn zijde mag wijken. Die moet altijd in de buurt zijn.
Prot, prot prot! Ja, wij zitten in die fase. Elke interactie met onze driejarige zoon wordt tegenwoordig doorspekt met ‘vieze’ woorden. Al dan niet gecombineerd met een gek dansje. Want dat is toch zo grappig! Ondertussen loopt het zodanig de spuitgaten (sorry hoor) uit, dat wij er een beetje klaar mee zijn. Maar hij? Nog lang niet.
Ik ben mama van twee kleine monstertjes (3 jaar en 4 maanden). Na de geboorte van mijn eerste dochter sukkelde ik met allerlei pijnklachten, nu eens hier en dan eens daar. Ik had het daardoor heel moeilijk om mijn nieuwe rol op te nemen. Er werd uiteindelijk een postnatale depressie vastgesteld en ik werd ervoor behandeld. Ik kreeg meer energie, maar de pijn bleef.
Je dochter heeft haar broer gemept, je peuter heeft aan de staart van de poes getrokken, je zoon scheurt een bladzijde uit een boek. Wat doe je dan? Een van de meest gebruikte vormen van time-out is je kind in de hoek zetten. Deze strategie wordt veel voorgesteld als reactie op ongewenst gedrag. De idee is dat een kind leert door even afgezonderd te worden en door na te denken over zijn gedrag. Wel, het tegendeel is waar.
Kinderen die hun vriendjes en klasgenootjes vreselijk missen. Kleintjes die niet begrijpen waarom ze opa en oma niet mogen knuffelen. Kinderen die bang zijn voor het enge virus dat hun - en onze - wereld zo plots op zijn kop heeft gezet.
De kersjes van het spel boomgaardje moeten in de pot. Om te koken. Ik kan me bedwingen om te zeggen dat de kersen bij het spel moeten blijven. En ik eet een lekker kommetje kersen mee.
Heeft je kind soms moeite om zich te concentreren, prikkels te verwerken of tot rust te komen? Of is je kind stressgevoelig en uit zich dat bijvoorbeeld in nagelbijten of kauwen op potloden of mouwen? Dan zijn er een aantal handige hulpmiddeltjes die je daarbij kan inschakelen. We zetten ze graag op een rijtje!
Het is nu een tijd geleden dat de eerste berichten mijn newsfeed binnen sijpelden. Een tienermeisje stapte uit het leven na een groepsverkrachting. De daders zijn andere tieners. Ik moest naar adem happen de eerste keer dat ik het las, nog steeds krijg ik er de kriebels van.
Als mama of papa moeten we constant beslissingen nemen over de opvoeding van onze kinderen, en dat is niet anders als het op het onderwerp televisie aankomt. Want wat krijgen ze dan eigenlijk precies te zien, is het allemaal wel geschikt voor hun leeftijd, en willen we hen wel al blootstellen aan reclameboodschappen? BabyTV to the rescue! Als ouder kan je je kleine schat met een gerust hart naar deze zender laten kijken, zonder je zorgen te hoeven maken over die netelige vragen.
