Nog een nieuwe rubriek: de dagindeling van mama’s en papa’s. Omdat het altijd leuk is om even ‘te gluren bij de buren’, om eens te zien hoe andere mama’s of papa’s het allemaal aanpakken en hoe het er bij anderen aan toe gaat. Vandaag: de dagindeling van mama Nicky!
Gisteren en vandaag had ik een dagje verlof, want zoals dat bij sommige werkgevers is, moet je de verlofdagen van vorig jaar opnemen voor 30 april en zo geschiedde. Toen ik deze dagen inplande, vroeg ik aan manlief: ”Houden we zoonlief dan thuis van de crèche als ik verlof heb?”, waarop mijn allerliefste het antwoord gaf dat ik eigenlijk stiekem hoopte: “Wees eens blij dat je 2 dagen op je gemak zal zijn, hij kan toch gewoon naar de crèche die dagen?” Ja, inderdaad, doe ik.
Het is als volwassene al enorm moeilijk om te gaan met berichten over vreselijke feiten zoals de moord op een jonge vrouw. Voor kinderen is dit vaak nog zwaarder. We ontvingen vandaag van veel ouders en leraren de vraag of ze met kinderen moeten praten en hoe ze kinderen kunnen uitleggen wat er juist gebeurd is.
Mama zijn, dat is een meer dan fulltime job. Meer nog, het is een job die nooit ophoudt. De slapeloze nachten, het (op)voeden, het verzorgen, het knuffelen, de was en de plas, de 101 dingetjes waar je aan moet denken: je hoofd staat meer dan ons op ontploffen. Het is dan ook niet meer dan verdiend dat mama’s op Moederdag in de bloemetjes worden gezet.
Maandagavond. Het nieuws komt binnen dat het lichaam van Julie gevonden is in het kanaal. Ik ben, net als de rest van België, met verstomming geslagen. Hoe kan dat nu? Hoe kan het dat een onschuldig en jong meisje zomaar vermoord is? Hoe kan het dat ze zomaar weggerukt wordt uit het leven van haar familie en vrienden? Hoe zinloos kan een dood zijn?
Ik vind het belangrijk om positief in het leven te staan. Ik kan niet goed tegen mensen die constant iets te klagen hebben en ik vind dat het soms wel wat luchtiger mag. Daarom schrijf ik niet over zwaarbeladen thema’s: ik blog voor mijn plezier en vind het leuk als ik anderen daar een (glim)lach mee kan bezorgen.
In deze vlog vertelt Jessie welke 'verwennerijtjes' je als toekomstige mama zeker nog moet doen vóór de baby komt. Alleen of met jullie tweetjes: laat je nog maar eens goed in de watten leggen!
Kennen jullie het liedje van Adele, Sweetest devotion? Tijdens mijn zwangerschap was dat zo mijn lijflied: uren, dagen, weken kotsen, strikt dieet door zwangerschapsdiabetes, heel slecht slapen vanaf de zevende maand, rugpijn, pijn aan de ribben,... Devotion, toen al, voor mijn babymeisje in de buik.
