Niets zo leuk als jouw peutertje te zien rondkruipen over de vloer. Zo schattig met dat pamperkontje. En met die kleine fopspeen in de mond. Maar terwijl je kleintje vrolijk rondkruipt en de magische wereld ontdekt, komt het onvermijdelijk in contact met vuil, stof en bacteriën. Wil dat dan zeggen dat je je kleintje onder een glazen stolp moet steken? Of dat je als een bezetene zijn handjes moet wassen met bacteriedodende handzeep? Absoluut niet. Maar het is wel goed dat je weet dat er zoiets bestaat als hormoonverstorendestoffen. En het is nog beter als je weet hoe je die zoveel mogelijk kan vermijden bij kruipendekinderen. De Gezinsbond maakte er dossier over.
Zodra je een baby in huis hebt, krijg je er een ongelofelijk groot verantwoordelijkheidsgevoel gratis en voor niets bij. Je wil dat kleintje kost wat kost beschermen tegen alle mogelijke kwalijke invloeden van buitenaf. Dat blijft jaren later nog altijd zo. Van een gebroken been tijdens de peutertijd tot een gebroken hart tijdens de puberteit. Helaas heb je als mama of papa niet alles in de hand. Zo komt je baby ongewild dagelijks in contact met de schadelijke invloed van hormoonverstorendestoffen. Dat is onvermijdelijk. Maar wat kan je dan wél doen om je baby zoveel mogelijk te beschermen? De Gezinsbond lijstte een aantal tips op.
Toen ik via mijn sociale kanalen een babysit zocht om bij Felix te blijven tijdens de uitvaart van mijn broer, kreeg ik daar bijna onmiddellijk (goedbedoelde) commentaar op van verschillende mensen. Mensen die bezorgd waren dat we onze kinderen wilden afschermen van het drama en het verdriet.
Toen jij in mijn buik groeide voelde ik me fantastisch. Eindelijk wist ik het… Hiervoor was ik zelf geboren! Jouw mama worden was mijn lotsbestemming. Ik voelde me goed en jij deed het fantastisch. Een zwangerschap ‘uit de boekskes’. Zwevend op mijn roze wolk was ik totaal niet voorbereid op wat zou komen. Blakend van zelfvertrouwen zou ik kunnen omgaan met de angsten en onzekerheden die het moederschap ongetwijfeld met zich mee zouden brengen. Sterker nog: ik zou ze met open armen ontvangen en koesteren als een onderdeel van deze nieuwe, wonderlijke fase.
Op wintervakantie met je kroost is altijd dikke fun. Zeker als je kinderen al een beetje vertrouwd zijn met kou, sneeuw, skiën of snowboarden. Maar er is voor alles een eerste keer. En sommige durvers wagen zich al op vrij jonge leeftijd op die latten (of borden). Dat vraagt niet alleen geduld van mama of papa, maar ook van de leraars in de skigebieden. Heeft je kleintje nog niet al te veel ervaring? Of ga je dit jaar voor de allereerste keer samen skiën? Dan doe je er goed aan om één van de 10 meestkindvriendelijke skioorden te kiezen.
Als mama worden we allemaal op één of andere manier getransformeerd in een leeuwin, die haar welpjes uit alle macht wil beschermen tegen al het slechte in de wereld. Mama Lizzie schreef er een mooi gedicht over!
Mama zijn, het doet wat met een mens. Van zodra die kleine spruit wordt geboren, is niets nog hetzelfde. Je leven verandert compleet, maar als mama verander je (noodgedwongen) even hard mee. Ik kan moeilijk zeggen dat ik nu nog dezelfde persoon ben als pakweg 2 jaar geleden. Vooral qua (zelf)vertrouwen is er één en ander veranderd.
Toen mijn vriend en ik drie jaar geleden op kerstavond tegen elkaar hadden gezegd dat we klaar waren om aan kindjes te beginnen, had ik nooit gedacht dat ik nu op dit moment dit zou neerschrijven. Alles leek zo vanzelfsprekend, gemakkelijk en gewoon de volgende stap in het leven. Maar niets is minder waar. Drie jaar geleden leken we nog in de fleur van ons leven. Vandaag na alles wat er is gebeurd lijken we daar nog slechts een schim van te zijn.
Een paar dagen geleden postte ik op sociale media een foto van m'n dochter met op haar rug een post-it waarop ik een ON/OFF-schakelaar had getekend en als commentaar "zucht, werkt niet... Ik kon maar proberen, toch?!" en #loedermoeder.
Veel mama’s en papa’s herkennen de problemen wel: slapeloze nachten, onrustig trappelen, de ene ontsteking na de andere, snotneusjes, luchtwegproblemen, krampjes, verborgen reflux, huilbuien en de onmogelijke zoektocht naar voeding die wél ok is voor jouw kleintje… Want datgeen waar klaarblijkelijk niemand een oplossing voor lijkt te hebben, is nu net hetgeen jouw schattebout heeft: een allergie of intolerantie. HELP!
