Peuters zijn pittig. Dat ga ik niet ontkennen. Niemand bereid je erop voor. Ineens kom je daar in die ‘nee-fase’. Zonder opleiding. Zonder leerkrachten. Zonder examen. Zonder mentors en zonder verplichte lectuur.
Die peuters kunnen er soms echt een spelletje van maken om bedtijd toch maar zo lang mogelijk uit te stellen. 101 redenen passeren de revue en alle mogelijke smoesjes worden aangewend … Lizzie kent er alles van, en ze schreef er een leuk gedicht over.
Het begin van het nieuwe jaar ligt alweer een tijdje achter ons. Voor veel mensen ging dat nieuwe begin gepaard met enkele goede voornemens, en al bijna evenveel mensen hebben volgens verschillende onderzoeken diezelfde goede voornemens ondertussen alweer ergens diep onder het stof opgeborgen. Om die dan binnen iets minder dan een jaar weer boven te halen, uiteraard.
Speelgoed is meer dan alleen maar ‘speelmateriaal’. Het vormt de bouwstenen voor de toekomst van onze kinderen. Dankzij speelgoed leren ze namelijk bij over de wereld, maar ook over zichzelf. Daarom is het als ouder verstandig om na te denken welke fundering het speelgoed dat jij je kinderen geeft zal leggen.
“Mevrouw, dit kindje moet ten laatste aankomende maandag geboren worden.” Daar sta je dan, of beter gezegd lig je, bij een routinecontrole op vrijdag de 13de, 36 weken en 6 dagen zwanger. Compleet verbaasd, maar vooral ook bezorgd. De Amerikanen hebben er een woord voor wat ‘spot on’ mijn huidige staat beschrijft : “flabbergasted”. Een wirwar van gedachten en emoties overmeesteren me.
Een mama werd ongewild alleenstaande mama toen haar zoontje 3 maanden was. Na een rechtszaak voor slagen en verwondingen kreeg ze het exclusieve ouderschap. Vorig jaar leerde ze iemand kennen die haar toonde dat het ook anders kon. Helaas verongelukte hij in oktober… Om haar grote verlies te verwerken, schreef ze haar verhaal neer.
Zo’n cliché, maar zó waar: sinds onze dochter er is, is echt álles anders. Ik moet jullie niet vertellen hoe we nu een hele puzzel moeten maken telkens we het huis uit willen, hoe heel die luiertas volgepropt mee moet (om dan net dat ene ding te vergeten dat je echt nodig hebt), hoe we het zelfs niet meer merken dat er teruggegeven melk op onze trui hangt (tot er iemand op het werk ons daar op wijst), enzovoort enzovoort...
Ons lieve zoontje is nu 20 weken oud, we zijn helemaal verliefd op hem. Het was geen droombevalling, er waren veel complicaties, zowel voor hem als voor mij. We bleven beiden langer in het ziekenhuis en hij mocht enkel even naar de kamer komen om borstvoeding te krijgen, want ik wou absoluut borstvoeding geven. Het liep niet van een leien dakje, het heeft veel tranen en geduld gekost vooraleer hij goed wou aanhappen en goed kon doordrinken.
