Opvallend vaak word ik tegenwoordig in gesprekken geduwd als “Het gaat toch snel hè?! Nova al naar de derde kleuterklas, Lio voor het eerst naar school… Tijd voor een derde?”. En dan denk ik… “Hell no!”
Heb je weleens gehoopt dat dat kleine wezentje dat je hebt gemaakt je mooiste creatie zou worden? Heel vurig gewenst dat je geen kleine Frankenstein creëert, alleen maar omdat je je genen, je normen, je waarden en – belangrijker nog – je eigen kleine of grote eigenaardigheden doorgeeft aan dat kleine onbeschreven notitieboekje?
Wist je dat je, als je het Engelse woordje “MOM” omdraait, het volgende leest: “WOW”? En eigenlijk omvat dat woordje op zijn kop tegelijkertijd waar ‘mama zijn’ om draait. Want zodra je moeder wordt, word je een vat vol tegenstellingen. Kop noch staart krijg je eraan.
Ook vóór de coronatijden werden ouders overspoeld met goede adviezen. De opvoedboeken zijn bijna ontelbaar in bibliotheken en boekenwinkels. Nu komen er nog tal van spectaculaire ideeën en vernieuwende spelletjes op ouders af die ze met hun kinderen kunnen doen… Pfoe, … Je zou er moe van worden… En laat vermoeidheid zowat de grootste saboteur zijn die verhindert dat je de ouder kan zijn die je wil zijn .
Ik mag mijn beide pollekes kussen. Ik woon in ons eigen, rommelig maar gezellige huis. Ik heb een voltijdse job, ik heb hobby's en passies. Ik heb een prachtige tweejarige dochter en bovenal, ik heb een geweldige echtgenoot/ lees; partner-in-crime. Wij voeden onze dochter met twee op, wij zijn een team. We komen over het algemeen goed overeen wat betreft Annabel, hebben dezelfde wensen en verlangens en soms discussiëren we met elkaar als we het nodig vinden.
Toen ik via mijn sociale kanalen een babysit zocht om bij Felix te blijven tijdens de uitvaart van mijn broer, kreeg ik daar bijna onmiddellijk (goedbedoelde) commentaar op van verschillende mensen. Mensen die bezorgd waren dat we onze kinderen wilden afschermen van het drama en het verdriet.
Zo'n twee jaar geleden had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen en kocht ik diezelfde dag nog het boek 'Mama worden' van Mama Baas. Eindelijk kon ik dat boek aanschaffen! Ik heb er altijd naar uitgekeken om mama te worden. Zo'n klein mensje dat mij achterna holt, samen de wereld ontdekken, genieten van het goede en leren omgaan met al wat moeilijk is.
We lanceren een nieuwe rubriek: 10 vragen aan … Daarbij stellen we telkens dezelfde 10 vragen aan verschillende mama’s (en papa’s). Deze week beantwoordt mama Tina onze vragen!
Een mama roept onze raad in. Haar man zit voor een paar maanden in het buitenland, en haar dochtertje van drie is sindsdien heel aanhankelijk. Zo wordt ze 's nachts vaak wakker en heeft ze dan schrik dat ook haar mama zal weggaan. Om nachtelijke discussies te vermijden slaapt ze nu bij mama in bed, maar eigenlijk zou de mama daar graag een einde aan maken. Hoe pakt ze dat best aan?
In de rubriek ’10 vragen aan…’ stellen we telkens dezelfde 10 vragen aan verschillende mama’s (en papa’s). Deze week beantwoordt Sofie, mama van 2 dochters (12 en 10) en een zoon (7) onze vragen.