Nog een paar dagen en het is alweer grote vakantie. Veel tijd voor zon, plezier en … misschien ook wel een beetje verveling? Geen nood: we zetten een paar leuke items in de categorie ‘buitenspeelgoed’ op een rijtje die je kids vast fantastisch zullen vinden. Psssst, de kans is zelfs groot dat jij even kan relaxen terwijl je toekijkt hoe je kinderen zich uitleven. Kids blij, mama en papa blij - win-win noemen ze dat! ;-)
Hou trouwens onze pagina in de gaten, want bij het begin van de vakantie organiseren we een wedstrijd waarbij je één van die items kan winnen!
De grote vakantie staat voor de deur, hoog tijd dus om leuke uitstapjes te bedenken. Wij hebben er alvast eentje om met grote stip in je agenda te zetten: op zondag 4 juli organiseren we Mama Baas Zomert in GAZON Gent. Denk: een gezellige namiddag plezier met workshops en entertainment voor ouders, peuters en kleuters op een leuke locatie met een zomers drankje in de hand.
Er zijn wel degelijk verschillen, bij mij toch. Ik dacht aanvankelijk dat zwanger zijn van een meisje erger zou zijn dan van een jongetje. Maar is dat wel zo? Ik schreef al eens een post over zwangerschapskwaaltjes waar niemand iets over zegt. Die zijn min of meer hetzelfde in mijn beide zwangerschappen. Toch zijn er wat dingetjes die nu anders zijn dan tijdens mijn vorige zwangerschap van mijn zoontje.
Het bijna tweejarige dochtertje van een vriendin praat nog bijna niet. Ze zegt wel mijn naam (uiteraard, want ze is slim en heeft al goed door dat haar tante Elke kweetnihoetof is), en mama en papa, de naam van een van haar broers en Winnie de Poeh. En verder loeit ze hartstochtelijk als ze honger heeft. Ah ja, want er staat een koe op de yoghurtpot.
Kinderen die je uit je slaap houden. Om één of andere reden blijft dat, en alles wat met kinderen en slaap te maken heeft, toch altijd een beladen onderwerp. Want als je voor kinderen kiest, weet je dat je minder gaat slapen. En zolang je het maar op de juiste manier aanpakt, slapen ze wel goed. En het went, dat slaaptekort.
Ik ben een coronamama. Ik behoor tot de vergeten groep. Je weet wel. Tot de groep die de neiging heeft zichzelf op te sluiten uit een overweldigend "bang" gevoel. Of misschien weet je dat net niet.
Stel je eens voor: een wereld waarin kinderen niet bang zijn om te voelen, waarin ze mogen ervaren dat alle emoties oké zijn en waarin ze vaardig zijn in het omgaan met moeilijke gevoelens. Maar echt: stel je eens voor… Wist je dat het creëren van een rust- en emotiehoek kan dienen als katalysator van zo’n wereld?
Vandaag wordt het boek ‘Lara, over de liefde, de lichtpuntjes en de levenslust van een mama die lijdt aan kanker’ gelanceerd. Naar aanleiding daarvan schreven Evelien, Yasmine en Anne (Uitgeverij Lannoo) een brief aan jullie allemaal.
In maart 2020, toen de coronapandemie net uitbrak, kwamen we erachter dat ik zwanger was van een tweeling. Op 10 augustus besloten ze op 27 weken al op de wereld te komen. Om 7u54 werd Alice geboren met 1kg120 en om 8u01 Alina met 1kg180. Het moment waar elke moeder van geniet, wanneer de kindjes op de borst liggen, heb ik nooit meegemaakt helaas. Ze werden zonder dat ik het bijna zag meegenomen naar een aparte kamer en de artsen deden wat ze konden. Na enkele uren konden we eindelijk onze meisjes zien op neonatologie. Daar lagen ze dan, amper 30 cm groot en net 1 kilo, honderden kabels en beademing in een gesloten couveuse.
Enkele maanden geleden ben ik bevallen van mijn tweede kindje. Een baby'tje krijgen in deze tijden van eenzaamheid is niet altijd eenvoudig. Ik schreef mijn gevoelens even van me af.
