Oudejaarsavond, dat doet blijkbaar iets met de mensen. Terwijl het nieuwe jaar nadert, kijken wij terug naar het jaar dat bijna afgerond is. We denken terug aan die goede voornemens van het begin en bekijken of we die een beetje hebben kunnen waarmaken.
Ik moet eerlijk zeggen, wat betreft het brengen en halen van de kids ben ik best wel gezegend. Mijn man, papaaaaaa zoals de meisjes hem noemen, neemt het grootste deel van deze verschrikkelijke taak op zich en met wat hulp van de grootouders komt het er op neer dat ik maar 1 á 2 keer in de week insta voor het afhalen van de kids.
Alle eerste keren met mijn prachtige zoon zijn ook de eerste keren zonder zijn pépé, zonder mijn eigen papa. De eerste keer dat ik iemand heb laten babysitten, is de dag dat mijn papa in mijn armen is gestorven.
Een kindje is a.h.w. geprogrammeerd om geboren te worden. Hij of zij heeft dan ook "geboortebehoeftes", de wens om de verschillende fasen van de geboorte zelf te mogen doorlopen en af te maken.
Ondertussen zijn we al een weekje verder en is de eerste schoolweek voorbij. Bij het afscheid de eerste dag waren er een paar traantjes maar de tweede dag was het al ‘JOEPIE JOEPIE, mijn schooltje’ en daar kan je alleen maar gelukkig van worden. Jaja, onze kleine meid gaat graag naar school.
Zeven maanden geleden werd ik mama van Mia, drie maanden geleden moest ik daar ‘alleenstaand’ aan toevoegen. Sinds vorige week kreeg ook mijn dochter een sticker opgeplakt, die van een zeldzame en ongeneeslijke spierziekte.
Toen ik de positieve zwangerschapstest in mijn hand had, was ik vooral sceptisch. De weg naar deze zwangerschap was niet zonder zorgen verlopen. Eerdere tegenslagen zorgden ervoor dat ik geprogrammeerd was door angst. Ik was dus niet door het dolle heen. Integendeel. Het eerste wat ik dacht was: "Dit loopt wellicht ook wel weer verkeerd af...".
Lag het aan mij, ik zou er tien willen, maar geef toe, wie kan dat aan? Ik bewonder de mama’s van vorige generaties die veel meer kinderen baarden. Goed, ze hadden een ander werkleven en vrouwen die er meer dan drie kregen, werden thuisblijfmoeder.
