In de rubriek ’10 vragen aan…’ stellen we telkens dezelfde 10 vragen aan verschillende mama’s (en papa’s). Deze week beantwoordt Chloë, mama van Eléonore (1), onze vragen.
Acht maanden zorgeloos zwanger en dan het vreselijke nieuws: ‘Je baby zal niet kunnen leven buiten de baarmoeder’. We kregen een week waarin we ons voorbereidden op het afscheid van Thor. En dan op 12 augustus konden we hem eindelijk voor heel kort in onze armen sluiten. Hij was zo kersvers geboren en tegelijk zo kersvers dood. En wij deden alle dingen die kersverse ouders doen. Het leek zo onwaarschijnlijk dat hij niets meer zou horen of voelen, hij leek zo dichtbij. Ik denk dat hij toch nog even meekeek?
Neurowetenschappers van de universiteit van Cardiff hebben samen met Barbie een nieuwe studie opgezet, waarbij voor het eerst neurologische beeldvorming werd gebruikt om het effect van spelen met poppen te onderzoeken. Op die manier wilden de wetenschappers in kaart brengen welke impact spelen met poppen precies heeft op het brein van kinderen.
Een tijd geleden zat ik met mijn twee dochters gezellig aan tafel. Plots schreeuwt Mariebelle (6 jaar) paniekerig ‘AUW’. Ze grijpt dramatisch met beiden handen naar haar wang. ‘Wat is er?’ vraag ik met als doel haar te kalmeren. ‘Ik heb pijn’ huilt ze. Met een aantal open vragen lokaliseer ik de boosdoener. We komen uit op een tand links, onderaan en achter in haar mond.
Misschien ken je het beeld van de leerkuil wel? Het is een beeld van James Nottingham dat ik vaak gebruik in de praktijk. De visual die ik ervan maakte, staat in mijn bureau en ik verwijs er wekelijks naar. Ik maakte hem eigenlijk voor kinderen en jongeren, maar ik merk dat het voor volwassenen ook heel helpend kan zijn.
We hebben als opvoeder vaak zelf een lange lijst van vaardigheden die we vroeger graag op school had willen leren. Herkenbaar? Eén belangrijke vaardigheid is alleszins het leren benoemen en herkennen van emoties bij jezelf en anderen. We mogen echter voor het aanleren van vaardigheden niet enkel in de richting van het onderwijs kijken. Ook als ouder kunnen we met relatief kleine inspanningen op dat vlak veel betekenen voor onze kinderen. En is dat niet wat we willen? Kinderen die kunnen uiten hoe ze zich voelen en constructief kunnen omgaan met overweldigende emoties.
Enkele jaren geleden vroeg een vriend mij hoe het is vader te zijn en wanneer je er klaar voor bent om kinderen te krijgen. Vrijwel alle mama’s en papa’s hebben die vraag al wel minstens één keer voorgeschoteld gekregen. En waarschijnlijk ben ik niet de enige die een echt, concreet antwoord schuldig moest blijven.
Zindelijk worden en zelf op het potje gaan, is een grote stap voor je kindje. En een grote stap zet je niet altijd zomaar in 1-2-3. Het is soms een proces van vallen en opstaan. Maar er zijn wel enkele tips en tricks die het makkelijker kunnen maken.
Toen ik aan kindjes begon, hadden ze me wel eens mogen zeggen dat je het best eerst een cursus ‘babytaal’ volgt. Nu ja, ik heb het dan maar met vallen en opstaan geleerd, dat 'ontcijfer-je-baby-en-peuter-gebrabbel'.
