Daar is mama met de tube zonnecrème … en daar zie je kinderen in alle richtingen wegspurten. Er achteraan, want smeren is wel degelijk de boodschap als de zon komt piepen. We helderen het een en ander op over zonnecrème – en halen vooral de fabeltjes onderuit.
Eigenlijk kunnen ze best veel, die tieners. Ze zouden bijvoorbeeld een fantastische hulp in het huishouden KUNNEN zijn. Met de nadruk op ‘kunnen’. Want aangezien hun fijne motoriek al perfect ontwikkeld is, zou afwassen, schoonmaken, koken … ik zeg maar wat … allemaal al perfect moeten lukken. Maar dat huishouden interesseert hen geen zier. Hotel mama for life. Ik kan begrijpen dat mijn tiener een hekel heeft aan klusjes en liever een serie bingewatcht (ik ook). Maar ik wil echt wel dat mijn kind af en toe een handje toesteekt in het huishouden. Help!
We zijn ondertussen meer dan een week weg in de lockdown-maatregelen. Veel ouders zijn ondertussen de uitputting nabij. Het is niet simpel om het hoofd boven water te houden wanner de voltijdse zorg voor de kinderen, de volledige verantwoordelijkheid voor het huishouden, alle huistaken van de kinderen én thuiswerk moeten worden gecombineerd in één dag. En zeker niet zonder enige hulp van buitenaf.
De keuze was bij ons snel gemaakt toen ik zwanger was: Remus zou naar de onthaalmoeder gaan. En dat ging goed. Maar na de lockdown had Remus heel veel moeite om zich aan te passen aan de opvang. En daar had ik op mijn beurt dan weer erg veel moeite mee. Misschien ben je zwanger en twijfel je tussen een onthaalmoeder of een kinderdagverblijf. Of misschien voel je je niet goed bij je huidige opvang. Dan kan dit je misschien helpen.
In de rubriek ’10 vragen aan…’ stellen we telkens dezelfde 10 vragen aan verschillende mama’s (en papa’s). Deze week beantwoordt Evelien, mama van Fien (°2010) en Hannah (°2012), onze vragen.
Vandaag heeft Miel een vrije dag en mocht hij met mama naar de speelgoedwinkel. De reden? Hij mocht zelf een stuk speelgoed kiezen en betalen (weliswaar met centjes van mama en papa), want deze stoere jongen had niet langer een tut nodig!
Of ik soms denk over mijn lieve kinders in termen van fuckers? Sure. Ik denk het als ze onnozel aan het doen zijn aan tafel, als ze voor de honderdste keer weglopen als ze iets moeten gaan pakken omdat dat zogezegd noodzakelijk is. Ik denk het als ik voor de honderdste keer naar boven moet lopen om nog een zakdoekje/water/een ...
Ken je dat, dat je je zoon berispt en hij in tranen uitbarst? Of begint te schoppen en jou ‘geen lieve mama’ noemt? Of dat iemand kritiek geeft aan je dochter en ze blokkeert en niets meer weet te zeggen? Dat is een teken dat je kind (nog) niet goed kan omgaan met kritiek. Het goede nieuws is dat jij hen daarbij kan helpen, het slechte nieuws is dat het een werk van lange adem is ;-)
Vraag: Help! Mijn zoon van 3 jaar slaapt niet door 's nachts. Ik heb al vanalles geprobeerd maar zonder succes. Hij staat ieder uur op en is om 6u al klaar om naar beneden te gaan. Hebben jullie soms nog tips? Groetjes een oververmoeide mama...
Toen ik net mama was geworden, was ik uitermate bedreven in het laten uitschijnen dat ik absoluut geen hulp nodig had. Maar eigenlijk vraag ik me nu af waarom we niet durven tonen dat we kwetsbaar zijn. Is het een schande om toe te geven dat we het niet alleen kunnen?
