Ik ben een introverte mama. Ik ben gesteld op mijn ruimte en mijn privacy. Ik heb een tweeling, twee meisjes van zes jaar, en die hebben fijne vriendinnetjes. Het zijn echt schattige, lieve kinderen – het ligt dus zeker niet aan hen. Maar ik ben verschrikkelijk als gastvrouw, en ik wil eigenlijk geen andere kinderen in mijn huis. Ik weet ook niet goed waarom, maar ik krijg daar gewoon stress van.
Deze uitspraak doet kinderpsychiater Binu Singh in de podcast ‘Goed genoeg’ van Siska Schoeters en Mama Baas. Shocking? Ja. Maar lees eerst toch even verder, want er is ook wel een belangrijke nuance.
Mijn zoon is superstoer. Ik weet dat, omdat hij meer lef heeft dan jij en ik. Op een foto uit de klas staat hij te glunderen in een K3-kleedje, mét ketting. Jawel, gewoon zo tussen de jongens met piratenhoeden en meisjes in prinsessenkleedjes. Ik had hem het kleedje niet aangedaan. De juf heeft een verkleedkoffer en hij had het helemaal zelf gekozen. Omdat hij grote fan is van “Katrien” (K3 dus). Hij is superstoer, zeg ik je.
Verbindende communicatie of Geweldloze Communicatie werd voor het eerst geïntroduceerd door Marshall Rosenberg. Rosenberg werd in zijn jeugdjaren geregeld geconfronteerd met geweld en was op zoek naar een manier om op een vredevolle manier met elkaar om te gaan. Geweldloze Communicatie wordt intussen al in verschillende werkcontexten toegepast en kan ook worden toegepast in de opvoeding.
Ik ben een bewuste ouder. Al jaren lees ik veel over de noden en ontwikkeling van kinderen, liefst wetenschappelijk onderbouwd. Ik las over hechting en opvoeding en later ook over onderwijs, en vertelde daarover heel veel aan Marcel, die dat zelf allemaal niet wou lezen, maar die toch ook geïnteresseerd was.
Ik heb behoorlijk wat verkoopopleidingen op mijn conto staan. Onderhandelingstechnieken, omgaan met bezwaren, omgaan met moeilijke klanten … You name it, I’ve done it. Maar wat als die moeilijke klant je tweejarige dochter is?
Mama worden én zijn, verandert niet alleen je eigen leefwereld, maar ook je blik op zowat alles in de samenleving. De avonturen van onze ontdekkingslustige peuter op de voet volgen, is voor mij een soort therapie. De open geest waarmee Lena stap voor stap vormgeeft aan haar wereld doen me vaak stilstaan bij hoe anders ik zelf in het leven ...
Of je nu een zoon of een dochter aan het opvoeden bent: zijn of haar zelfbeeld op een gezonde manier helpen vormgeven zou een missie moeten zijn, zowel voor papa's als mama's.
Iedereen gebruikt wel min of meer zijn of haar professionele achtergrond in zijn dagdagelijks leven. Ik weet dat ik het doe… en nog wel als militair! Dit is mijn eigen 'gezinsversie' van the 8 principles of war. Of mijn handleiding tot (soms) succes!
