Voor mijn dochter geboren werd, zat ik niet altijd goed in mijn vel. Ik werd regelmatig geteisterd door paniekaanvallen en leed aan chronische hyperventilatie. De laatste jaren voor mijn zwangerschap herinner ik me vooral als een moeilijke periode met hier en daar een lichtpunt.
Wanneer je ‘vol verwachting’ naar de boekhandel stapt om een boek over zwangerschap te kopen heb je de keuze uit een hele reeks titels. Enkele voorbeelden: ‘Mama worden’, ‘Zo krijg je een blije baby’, ‘Een praktische lifestylegids voor je eerste jaar als mama’, ‘Het nieuwe borstvoedingsboek’, ‘Het grote wonder’, ‘Geboorte vol vertrouwen’, Help ik word (super)papa’, ‘Op weg naar een bekrachtigende bevalling’, ‘Sterker zwanger’, ‘Bevallen op eigen kracht’, ‘Veilig zwanger’, … Titels die je laten dromen over een toekomst vol vervulling. Niets in al die titels doet vermoeden dat papa en mama worden niet voor iedereen zo’n rimpelloos traject kan worden.
Ik wilde altijd al mama zijn, als kind gaf ik mijn poppen borstvoeding en ontfermde ik mij over jongere nichtjes en neefjes. Op mijn zeventiende leerde ik de liefste man kennen en op mijn vijfentwintigste verwelkomden we onze eerste zoon. Een moment waar ik zo hard naar uitkeek.
Nu iedereen in onze omgeving op de hoogte was en ook de kindjes mee waren in het verhaal, begon de zoektocht naar een nieuw evenwicht. Van voltijds werken naar voltijds thuis zijn. Dankzij corona was de stap iets minder groot, vermits ik al enkele maanden van thuis uit aan het werken was, maar dit was toch nog anders. Geen zoom-calls meer, geen to-dolijstjes, niet meer timmeren aan een carrière. Voor de komende maanden was ik huismama met emotionele bagage die toe werkt naar genezing en niet naar een jobtitel.
Is er een baby op komst en wordt je zoontje of dochtertje dus grote broer of grote zus? Niets leuker dan jullie daar samen op voor te bereiden met behulp van een boek, helemaal op maat van je kindje. We stellen dan ook met veel plezier het nieuwste boekje in onze Mama Baas-boekenkast voor: Ik word grote broer/zus.
Wie had dat gedacht dat we ons nu nog steeds aan de toch wel strenge maatregelen zouden moeten houden omwille van de coronacrisis? In 2020 en zelfs nu, anno 2021, is er geen sprake van het organiseren of zelfs maar door laten gaan van een babyshower. Maar om de toekomstige mama’s niet zomaar te vergeten en eventjes in de picture te zetten, kan je de babyshower toch laten doorgaan, zij het dan op een andere manier. Bij deze geef ik graag enkele ideeën en tips mee voor een virtuele babyshower.
Terwijl we Rotterdam binnenrijden zegt de één:
'Tante Lies woont in de grootste stad van de hele wereld'
en de ander:
‘Wat een rare kerk mama’
Dat is een moskee jongen.
‘En wat heeft die vrouw op haar hoofd?’
Dat is een hoofddoek.
Vandaag kreeg ik de uitslag van mijn test. Die was positief. En het hoeft niet gezegd: positief is in dit geval niet wat het woord an sich zeggen wil. Het was echter niet het resultaat van een COVID-test, maar de uitslag van het Virus der Moedeloosheid. Een gevaarlijk, mentaalbesluipend virus dat niet zo onschuldig is als het lijkt. Toegeven en onder ogen zien dat je positief testte en de symptomen erkennen is de eerste stap.
Een kinderwens die niet door beide partners gedeeld wordt, is vaak een tikkende tijdbom onder een relatie. Het is zoiets fundamenteels, dat het soms ook een breekpunt wordt in de relatie. En dan, wat als je terug alleen komt te staan …met je kinderwens?
Zwanger zijn en een kindje krijgen tijdens een wereldwijde pandemie, het zorgt voor bijzondere situaties. De ene mama geniet van de extra rust om haar kindje te leren kennen en een band op te bouwen dankzij het uitblijven van een leger bezoekers, de andere mist het vooral om haar geluk te kunnen delen en om een beroep te kunnen doen op haar village. En jij, hoe heb jij het beleefd om zwanger te zijn en/of te bevallen tijdens de coronacrisis?
