Ouders die meer dan één kind hebben, herkennen de vraag wel: ‘Heb je een favoriet kind?’ Meestal is het antwoord ontwijkend en diplomatisch: “Ik zie ze allemaal even graag!” Ook de (niet zo kleine) groep die in haar of zijn hart eigenlijk wel een favoriet heeft… Kinderpsycholoog Tischa Neve: “Het is een enorm taboe. Terwijl het eigenlijk niet erg is. Het zou goed zijn als het bespreekbaar wordt.”
Als de relatie met de vader of moeder van je kinderen op de klippen is gelopen, dan is het niet altijd evident om opnieuw te beginnen. Een nieuwe relatie kan de wonden helen die je aan de scheiding hebt overgehouden en opnieuw hoop en optimisme in je leven brengen; maar tegelijk zit de schrik er vaak goed in. Koppels in nieuw samengestelde gezinnen hebben een stevige basis nodig om de uitdagingen aan te gaan die daarmee gepaard gaan. Enkele tips!
Veel kinderen krijgen geregeld te horen dat ze 'toch niet zo hard hoeven te huilen’ of dat ze ‘niet zo boos mogen kijken’. Maar op die momenten zijn dat wel de gevoelens die het kind beleeft of waar het moeite mee heeft. Kinderen willen op zo’n moment gehoord worden, erkend in hun leed. Door alle emoties simpelweg onder de mat te vegen of niet toe te staan, help je je kind niet vooruit.
Peuters en kleuters, of ze nu 1,5 jaar zijn of net 4… Allemaal hebben ze hun karakter. Het zijn kleine engeltjes die in een mum van tijd kunnen transformeren tot weerbarstige bengeltjes en dan kan je als ouder alleen maar hopen dat dit niet gebeurt wanneer er bezoek is of … juist ja, op een openbare plaats. En datgene waar we (want-laat-ons-nu-eerlijk-zijn) allemaal ons hart voor vasthouden, overkwam mij jammer genoeg gisteren.
Mama Baas? Mama Baas?! Soms lijkt jouw kleuter de baas. Ongetwijfeld heb je al eens gedacht: “Wie leest wie nu de les?” Of: “Wie leert hier nu van wie?” Het klinkt allemaal misschien wat zwaarder dan het is. Hieronder schetsen we 5 ludieke voorbeelden waarbij je bengel al eens de plak zwaait.
Wat je moet leren als je kinderen hebt? Geduld hebben. Geduld. Geduld. En nogmaals geduld. Want die schatjes van patatjes kunnen soms (euhm, regelmatig?) weleens het bloed onder onze nagels halen. Maar misschien helpen deze negen tips van blogster Dani (Meraki Lane) wel om de kalmte te bewaren :-).
Wat als je kind anders is? Maar toch heel gewoon… Het zal voor sommige ouders bekend in de oren klinken. Je probeert je doorheen het opvoedingspatroon te ploeteren, maar stoot plots op heel wat obstakels. De te nemen hindernissen worden groter en plots krijg je dan ineens die stempel van een “ander kind”. Het overkwam ons, een gezin van vier. Mama, papa en twee stoere boys: Maxime van 3,5 jaar en Olivier van 1,5 jaar. Beiden bijzonder en uniek. De oudste een tikkeltje “anders”.
Man, man, man … Jongens toch! Het kan geen toeval zijn dat deze uitdrukkingen enkel in de mannelijke variant voorkomen. Want met alleen maar jongens in huis, kom je elke dag nieuwe, hilarische, chaotische en onverwachte situaties tegen. Als doorgewinterde, driedubbele jongensmama geef ik je alvast enkele gouden tips. Wees gewaarschuwd. Be prepared!
Al lang voor ik een kind had, las ik (beroepsmatig) veel over opvoeding. Ik wist wat tiger moms waren en wat helikopterouders waren en ik nam me voor, zoals je dat doet voor je kinderen hebben en geen idee hebt waar je het over hebt, om dat nooit te doen. In realiteit… ben ik beide. En na een recente gebeurtenis zeker die helikoptermama, die blijf ik nog eventjes!
