Als je denkt dat je het met de babysprongetjes, de dreumespuberteit en de “ik ben twee en zeg nee”-fase wel gehad hebt, dan staat er na drie jaar nog een leuke verrassing voor je klaar: de “ik ben drie en ik wil nie”-fase. In het Engels spreekt men niet voor niets over threenagers.
Worstel jij ook met schuldgevoelens nadat je een kindje bent verloren in je zwangerschap? Schuldgevoelens omdat “jouw lichaam dat heeft laten gebeuren”? Schuldgevoelens omdat” je je partner geen levend kindje hebt geschonken/ jouw (eventuele) andere kinderen geen levend broertje of zusje/ je (schoon-)ouders geen levend kleinkindje”? Schuldgevoelens omdat je “door je emoties nu onvoldoende aandacht hebt voor je partner, kinderen, familie, vrienden, werk,…”? Schuldgevoelens tegenover het kindje dat je verloor “omdat je eigenlijk zo snel mogelijk een nieuwe zwangerschap wil”? …
Je kent het wel, die rubriek ‘Hé, het is oké …’, ideaal om jezelf te relativeren. Het is ondertussen hoog tijd dat er ook een coronaversie van bestaat als je ’t mij vraagt! Want in deze tijden mogen we de lat echt wel iets minder hoog leggen en is het nog meer dan anders broodnodig om te relativeren. Dus: hé, het is oké …
Ik ben duidelijk niet de enige mama die wel eens roept tegen haar kinderen of die hen wel eens achter het behang zou willen plakken. Toegegeven, toen de sluiting van de scholen voor 3 weken werd aangekondigd en wetende dat daar 2 weken paasvakantie op volgden, dacht ik dat ik ongetwijfeld zou doodgaan. Dit was niet eerlijk. Deze regel moest wel uitgevonden zijn door mensen zonder kinderen om mensen met kinderen te pesten.
Kinderen en hun uitspraken … het is een gouden combinatie die soms leidt tot heel wat gegniffel of zelfs de slappe lach. Een tijdje geleden vroegen we jullie naar de grappigste uitspraken van jullie kids. En oh boy, die pagadders kunnen er duidelijk weg mee, haha! Hierbij een greep uit jullie hilarische reacties:
Intussen zijn we negen weken verder. De maatregelen zijn versoepeld; we mogen nu met vier mensen afspreken. Dit zal voor velen een verademing zijn. Al hoor ik ook van veel mensen dat ze toch nog even in hun eigen bubbel blijven. Niet enkel voor de veiligheid, maar ook: wie kies je? En wie niet? Ook starten de scholen weer op, voor een aantal leerlingen dan toch. Nog niet voor iedereen. Dus voor velen onder ons blijft de situatie zoals voorheen: in de eigen bubbel, met de kinderen thuis. Ook wij proberen nog steeds van thuis uit te werken met onze 3,5-jarige en 1-jarige in huis. Pittig.
Om op te groeien tot tevreden en zelfredzame personen die in staat zijn om betekenisvolle keuzes te maken én sterke verbindingen met anderen aan te gaan -een hele boterham- hebben onze kinderen behoeften aan stevige ‘voedingsstoffen’ en iemand die hen die met veel zorg aanbiedt. Vergelijk het met je lievelingsplant in de woonkamer of de frambozenstruik in je moestuin: je snoeit, geeft water, zorgt voor een ideale standplaats én geeft indien nodig extra vitamines of meststoffen.
Ik weet niet hoe het er bij jullie aan toe gaat, maar ik ben er onderhand wel klaar mee. Al is dat natuurlijk wel wat dubbel. Ik ben dankbaar dat ik met mijn gezin in onze veilige haven kan blijven en dat het risico op besmetting klein blijft. Aan de andere kant kijk ik uit naar het terugkomen van structuur en rust.
Ook een beetje in paniek nu je geleidelijk aan opnieuw onder de mensen moet komen? Niet alleen omwille van het virus, maar ook omdat je dan die legging terug naar de kast moet verbannen en die coronakilo’s onder ogen moet zien? Wij hebben misschien wel de oplossing! Want Mama Baas is op zoek naar een kandidaat die het nieuwe Get Stronger trainingsprogramma van Claudia Van Avermaet wil uittesten.
Deze week stonden Fernando en ik 's avonds in de badkamer. Ik was mijn beklag aan het doen. Ja, ik was aan het zagen ... ;-) en nee, dat gebeurt niet vaak. Ik vind dan ook dat ik weinig of geen redenen heb om te klagen. Maar toen in de badkamer was ik dus wel aan het zagen. Over het feit dat ik er de afgelopen dagen niet toe kom om af te werken wat ik al zo lang wil afwerken voor mijn zaak, mijn website en zo. Dat frustreerde me heel erg.
